του Jang Sun-woo

Σκηνοθετημένη από τον Jang Sun-woo, το "άτακτο" παιδί του κορεατικού σινεμά, η ταινία επικεντρώνεται στον παθιασμένο έρωτα (και τις περιπλοκές) ενός 38χρονου γλύπτη και μιας 18χρονης μαθήτριας.
Η Y είναι αποφασισμένη να ξεκινήσει την σεξουαλική της ζωή πριν αποφοιτήσει από το σχολείο. Συναντά τον J, έναν γλύπτη και γρήγορα γίνεται ερωμένη του. Η αφήγηση παρακολουθεί την εξέλιξη της σχέσης τους: από τις πρώτες γεμάτες ερωτικό πάθος συναντήσεις τους μέχρι το πικρό τέλος.
Χαρακτηριστικό στοιχείο της ερωτικής τους σχέσης είναι ότι αυτή γρήγορα μεταλλάσσεται και μεταμορφώνεται: μέσα από τις πλήρεις εντάσεων ερωτικές τους συνευρέσεις γεννιέται ο σαδισμός και μαζοχισμός. Ο πόνος -η πρόκληση του αλλά και η αποδοχή του-, προκαλεί σ' αυτό το ζευγάρι ηδονή.
Όμως η σχέση τους δεν πρέπει να θεωρηθεί αποκλειστικά και μόνο σαδομαζοχιστική: αυτή είναι μόνο μια πλευρά της. Εδώ έχουμε έναν απόλυτο έρωτα που βιώνεται έντονα και από τους δύο συμμετέχοντες. Χωρίς όρια, χωρίς νόμους και κανόνες, ο 38χρονος γλύπτης και η 18χρονη μαθήτρια οδηγούνται και υπομένουν τα πάθη της σάρκας. Ανασφάλειες και αμφιβολίες στο τέλος θα διαβρώσουν τον ερωτικό τους δεσμό οδηγώντας τον στο αδιέξοδο.
Βασισμένη σ' ένα προκλητικό μυθιστόρημα του Jang Jung-Il, η ταινία διατηρεί αλώβητο τον ερωτικό οίστρο του πρωτότυπου: από την ταινία απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά για το περιβάλλον των δύο χαρακτήρων και οι εικόνες της παρουσιάζουν σχεδόν αποκλειστικά και μόνο τις περιπέτειες της σάρκας.
Ο σκηνοθέτης της ταινίας Jang Sun-woo δηλώνει: "Όταν διάβασα το μυθιστόρημα μού προκάλεσε σοκ πόσα λίγα από τα σεξουαλικά επεισόδια που περιέγραφε είχα δοκιμάσει ο ίδιος. Δεν είχα σαφή ιδέα πώς να προσεγγίσω τα s/m στοιχεία της ιστορίας. Καθώς τα γυρίσματα προχωρούσαν οι δύο ηθοποιοί με διαβεβαίωσαν ότι θα απολάμβαναν τις s/m σκηνές" .
Οι ερασιτέχνες πρωταγωνιστές της ταινίας κατά την διάρκεια των γυρισμάτων, παγιδευμένοι απο το διάχυτο ερωτικό πάθος, θα μεταφέρουν στην πραγματική ζωή τα πάθη και τα αισθήματα των χαρακτήρων που υποδυόντουσαν.
Η ταινία Lies προβλήθηκε στο Φεστιβάλ της Βενετίας, έτυχε παγκόσμιας διανομής και προκάλεσε κάποιες αναπόφευκτες συγκρίσεις με την Αυτοκρατορία των Αισθήσεων του Oshima.