του Νίκου Γραμματικού

Η αφήγηση παρακολουθεί την πορεία μιας ανδρικής παρέας μέσα στον χρόνο. Σημείο εκκίνηση το καλοκαίρι του 1987 και το Ευρωμπάσκετ. Σημείο τερματισμού το Μουντιάλ, το καλοκαίρι του 1994. Αρχικά ενωμένοι και συναισθηματικά δεμένοι, τα μέλη της παρέας -όλοι άνδρες- θα διολισθήσουν, καθώς ο χρόνος περνά, προς τον ατομισμό. Η τελική κατάληξη της παρέας μοιάζει προδιαγεγραμμένη και μη αναστρέψιμη: είναι η διάλυση.
Αν και ο μύθος της ταινίας διατηρεί κάποιες ομοιότητες με το Τέλος Εποχής (Αντώνη Κόκκινου) αυτές είναι μάλλον επιφανειακές. Μέσα από τις τελετουργίες της ανδρικής παρέας, η αφήγηση στέκεται στις δυσαρμονίες ανάμεσα στα μέλη της, στα μικρά (ή μεγάλα) προβλήματα που αντιμετωπίζει η παρέα ως σύνολο. Η αρχική συλλογικότητα θα χαθεί και ο ατομισμός θα κυριαρχήσει. Η συναισθηματική αποξένωση, η απουσία επικοινωνίας, η έλλειψη κατανόησης: καθορίζουν την πορεία των μελών της παρέας. Πολύ πιο ουσιαστική στις σημασίες της από το Τέλος Εποχής, η ταινία είναι πολύ κοντά στο Λεύτερης Δημακόπουλος (Περικλής Χουρσογλού): Περιγράφουν και οι δύο τη διαδικασία σύνθλιψης μιας νεανικής ουτοπίας, στις συμπληγάδες της καθημερινότητας και της ενηλικίωσης.

Δ.Μ.