(Η Αθωότητα)
του Zeki Demirkubuz
(οι συνεντεύξεις των συντελεστών)

Zeki Demirkubuz, σκηνοθέτης
ΠΕΡΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥ ΣΙΝΕΜΑ: Όπως και στις χώρες της Ευρώπης, αλλά και παγκόσμια, και στην Τουρκία για να γυρίσεις μια ανεξάρτητη παραγωγή είναι δύσκολο. Για τους ίδιους λόγους όπως και αλλού: η κυριαρχία του αμερικάνικου σινεμά, η έλλειψη χρηματοδότησης κ.λπ. Όμως αυτός είναι ο μόνος δρόμος, που πρέπει να ακολουθήσεις αν θέλεις να κάνεις στα αλήθεια σινεμά. Αν κάνεις σινεμά, έχεις δύο δρόμους να ακολουθήσεις: από τη μία πλευρά υπάρχει το εμπορικό σινεμά, και από την άλλη ο ανεξάρτητος κινηματογράφος.
Για μένα ο κινηματογράφος είναι η αιτία της ύπαρξής μου, ο λόγος που ζω.
Ακριβώς για αυτούς τους λόγους επέλεξα να κάνω την ταινία σε ανεξάρτητη παραγωγή. Όμως το ανεξάρτητο σινεμά είναι διαφορετικό από χώρα σε χώρα. Στην Αμερική, ανεξάρτητο σινεμά σημαίνει να είσαι εκτός των μεγάλων στούντιο. Στην Ευρώπη, μπορείς να βρεις χρηματοδότηση από διάφορα τηλεοπτικά κανάλια, ή από διάφορα προγράμματα χρηματοδότησης, όπου όμως θα πρέπει να τους εξηγήσεις τι σκέπτεσαι για την ταινία. Εξαιτίας αυτών των προβλημάτων αποφάσισα βρω μόνος μου όλα τα χρήματα, που χρειαζόταν για να γυρίσω την ταινία. Δούλεψα για τρία χρόνια σε τηλεοπτικά σήριαλ και μάζεψα τα χρήματα.
Ο κινηματογράφος δεν είναι μία πολυτέλεια. Μπορείς να συζητήσεις, να εξετάσεις, αμφισβητήσεις όλους τους παράγοντες της δημιουργίας μίας ταινίας. Μπορώ να κάνω σινεμά μόνο μ’ αυτόν το τρόπο. Όταν κάνεις έτσι σινεμά αυτό δηλώνει ότι η ταινία σου είναι διαφορετική από το υπόλοιπο εμπορικό σινεμά.
Η ΤΑΙΝΙΑ: Η ταινία μιλά για την μη-ύπαρξη, για την αδυναμία μιας κοινωνίας να διαφυλάξει τα μέλη της. Συμβαίνει σήμερα στην Τουρκία μία μεγάλη τραγωδία. Αν είσαι ένας απλός άνθρωπος δεν μπορείς να προσβλέπεις στο αύριο. Η ταινία αναφέρεται σ’ αυτό, αλλά επίσης μιλά και για την αγάπη και για την μη-πιθανότητα της. Επίσης μιλά για τα μεγάλα ζητήματα της Ανθρώπινης καρδιάς.
ΕΠΙΡΡΟΕΣ: Ο Γιλμάζ Γκουνέι (Yilmaz Guney), λόγω της θέσης που κατέχει στην ιστορία του Τούρκικου κινηματογράφου είναι σίγουρα μία επιρροή. Όμως έχω επηρεαστεί και από ξένους σκηνοθέτες: Ο Ταρκόφσκι, αλλά και ο Κουροσάβα είναι δύο σκηνοθέτες που θαυμάζω.
Η ΤΟΥΡΚΙΑ: Η Τουρκία χαρακτηρίζεται από αντιθέσεις ανάμεσα στη δυτική-ευρωπαϊκή πλευρά της και την ανατολίτικη της. Η κατάσταση είναι ενδιαφέρουσα, αλλά και δύσκολη. Η Τουρκία προσπαθεί να καταλάβει ποία πραγματικά είναι. Τα σοβαρά προβλήματα ταυτότητας οφείλονται στη θρησκεία, τον εθνικισμό, και τις διαφορετικές κουλτούρες που στο παρελθόν την καθόρισαν –τον Τούρκικο, τον Κουρδικό, τον Αρμενικό και τον Ελληνικό πολιτισμό. Για πολιτικούς λόγους και γι’ αυτούς τους λόγους ταυτότητας, η κατάσταση εμφανίζεται προβληματική. Αν πρέπει να βγάλουμε ένα συμπέρασμα, ένα αίτημα από αυτήν την κατάσταση αυτό είναι: Ελευθερία στην Τουρκία. Αν ο Τουρκικός λαός κοιτάξει αυτά τα ζητήματα με περισσότερη ελευθερία, το αποτέλεσμα θα είναι μία πιο ελεύθερη Τουρκία, σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα, μία πιο ειρηνική Τουρκία.

Derya Alabora, ηθοποιός
Είμαι μία ηθοποιός του θεάτρου. Το πέρασμα από τη θεατρική σκηνή μπροστά στην κάμερα ήταν δύσκολο, αλλά ενδιαφέρον. Γενικά, η ηθοποιία είναι κάτι επίπονο. Στο σινεμά το βασικό πρόβλημα είναι η διάρκεια της δουλειάς που κάνεις. Στο θέατρο κάνεις μία παράσταση και ύστερα από δύο χρόνια κανένας δεν τη θυμάται. Όμως, στον κινηματογράφο μια ταινία υπάρχει για πάντα, αντέχει περισσότερο στο χρόνο. Ήταν δύσκολο για μένα να προσεγγίσω τον χαρακτήρα που υποδύομαι στην ταινία. Ο λόγος είναι ότι η γυναίκα αυτή κυριαρχείται από μία αντίθεση: επιφανειακά είναι μία πόρνη, αλλά βαθιά μέσα της είναι ένα πολύ μοναχικό άτομο. Η εμπειρία δημιουργίας της ταινίας ήταν επίπονη, αλλά εξαιρετικά ενδιαφέρουσα.

(συνέντευξη Δημήτρης Μπάμπας. Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης Πρώτο Πλάνο)