του Hironobu Sakaguchi
final.jpg
Έτος 2065 και μετά τη σύγκρουση μ' ένα μετεωρίτη, ο πλανήτης Γη δέχεται την εισβολή εξωγήινων που εξολοθρεύουν το ανθρώπινο είδος. Για την Aκι Ρος και τον μέντορά της δρ. Σιντ, η πραγματική απειλή βρίσκεται στην ύπαρξη της Γαίας, του πνεύματος κάθε τι ζωντανού στη γη. Ο χρόνος που απομένει είναι λίγος, καθώς η ’κι είναι μολυσμένη από την εξωγήινη ύπαρξη. Το μέλλον της γης εξαρτάται από εκείνη, αρκεί να επιζήσει για να ανακαλύψει την αληθινή φύση των εξωγήινων εισβολέων αλλά και τα 8 πνεύματα ζωής, που θα δώσουν τη σωτηρία στον πλανήτη. Αντίπαλο στην προσπάθειά της έχει τον στρατηγό Χάιν, που αντιπροτείνει τη χρήση του Δία, ενός παντοδύναμου όπλου που πιθανότατα θα εξολοθρεύσει τους εξωγήινους ή θα φέρει την ανθρωπότητα αντιμέτωπη με έναν νέο εχθρό, καθώς κανείς δεν είναι σίγουρος για τις συνέπειες της επίθεσης.
Η περίπτωση του Final Fantasy παρουσιάζει κάτι το ξεχωριστό : είναι η πρώτη ταινία εικονικής πραγματικότητας στην ιστορία του σινεμά. Δεν είναι cartoon, ούτε ακριβώς animation, αλλά ένα φιλμ επιστημονικής φαντασίας, με πρωταγωνιστές virtual ήρωες. Βασίζεται στο ομώνυμο video game, το οποίο πρωτοκυκλοφόρησε το 1986 και, μέχρι σήμερα, έχει κάνει πωλήσεις πολλών εκατομμυρίων ανά τον κόσμο. Δημιουργός του game και σκηνοθέτης της ταινίας είναι ο Hironobu Sakaguchi, ενώ στο team των 200 και πλέον συντελεστών, πήραν μέρος άνθρωποι που απέκτησαν πείρα χάρη σε ταινίες όπως το Matrix, το Toy Story, το Godzilla, ο Τιτανικός και πολλοί άλλοι, οι οποίοι δούλευαν επί 4 ολόκληρα χρόνια, υπό καθεστώς άκρας μυστικότητας. Όσοι περιμένετε να δείτε κάτι εφάμιλλο της Οδύσσειας του Διαστήματος, ξεχάστε το : το σενάριο είναι αλλού παιδαριώδες, αλλού μπερδεμένο, αλλού ακαταλαβίστικο και με τόσα χάσματα που ίσως δυσκολεύει το να παρακολουθήσει κανείς την πλοκή. Αν και περιέχει ενδιαφέροντα στοιχεία από τη φιλοσοφία της Ανατολής, όπως η θεωρία της Γαίας, αυτά δε χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία ενός φιλμ με θέμα τις σχέσεις του ανθρώπου με τη φύση και την τεχνολογία ή μια αλληγορία για την ανθρώπινη ουσία σε ένα τεχνολογικό μέλλον. Η δράση είναι μάλλον προβλέψιμη, χωρίς κορυφώσεις και η σκηνοθεσία απλώς διεκπεραιωτική. Με τόσα πολλά προβλήματα, λοιπόν, αυτό στο οποίο ποντάρει το Final Fantasy και μάλλον κερδίζει είναι η χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας. Θεαματικό, σχεδόν επικό, βρίσκεται σε μια άλλη διάσταση, αυτή που κατασκευάζουν τα τελειότερα ψηφιακά εφέ, καταργώντας σε πολλά σημεία τα όρια ανάμεσα στην πραγματικότητα και το computer animation. Ο υπερ-ρεαλιστικός κόσμος της virtual reality είναι εδώ : Προσέξτε τη μορφή της ’κι Ρος και τις κινήσεις των μαλλιών της. Οι 60000 τρίχες των μαλλιών της δουλεύτηκαν μία μία ξεχωριστά! Προσέξτε την ακρίβεια στις πτυχώσεις των ρούχων, καθώς οι ήρωες κινούνται. Προσέξτε και τις ζοφερές εικόνες του πλανήτη που θυμίζουν το Metropolis του F. Lang. Μεγάλη απογοήτευση, πάντως οι virtual εξωγήινοι, κάτι ανάμεσα σε τεράστια έντομα, μυθολογικά τέρατα, ρομπότ και δαίμονες. Αναμφίβολα, το Final Fantasy ανοίγει το δρόμο για παρόμοια κινηματογραφικά εγχειρήματα, πιο τολμηρά και πρωτοποριακά, καθώς, στα μονοπάτια της εικονικής πραγματικότητας, η φαντασία είναι το όριο. Στους ήρωες δανείζουν τις φωνές τους οι ηθοποιοί Alec Baldwin, Ming-Na, Steve Buscemi, Donald Sutherland και James Woods.

Μαίρη Δισερή