του Ramin Bahrani
(το σχόλιο του Σωτήρη Ζήκου) 
Ένα συναρπαστικό κινηματογραφικό ταξίδι στη σημερινή Ινδία, τη μεγαλύτερη Δημοκρατία του κόσμου (τη χώρα με το μεγαλύτερο πληθυσμό που έχει κοινοβουλευτικό πολίτευμα) αλλά όχι στην τουριστική Ινδία ή στην Ινδία του Bollywood αλλά στη δισυπόστατη Ινδία, αυτή του Φωτός και την άλλη του Σκότους, που την αποτελούν πλέον μόνο δύο κάστες «αυτοί που τρώνε και αυτοί που τους τρώνε» γι' αυτό και στην αργκώ αυτή τη δεύτερη κάστα τη λένε “κοτέτσι”.
Όπου για το φτωχό υπάρχουν μόνο δύο τρόποι για να ανέλθει από τη μία κάστα στην άλλη: το έγκλημα και η πολιτική! Σε μια Ινδία που είναι τόσο περίπλοκη και τόσο αχανής που μπορείς να χαθείς και να επιστρέψεις με άλλη ταυτότητα και από χαμένος από γεννησιμιού σου να γίνεις ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας και αφεντικό. Σε αυτή τη ζωή και όχι στην άλλη! Να γίνεις δηλαδή ένα μοναδικό άτομο στο είδος σου που γεννιέται μόνο ένα σε κάθε γενιά: “ο λευκός τίγρης”.
Βλέποντας μπροστά, αυτό που έρχεται σαν μια παγκόσμια αλλαγή, όταν συνεργαστούν οι δύο μεγαλύτερες -σε πληθυσμό αλλά και σε οικονομική ανάπτυξη αυτόν τον αιώνα- χώρες /αγορές στον κόσμο: η Κίνα και η Ινδία.
Όπως λέει και ο Μπάλραμ, βασικός ήρωας και αφηγητής αυτής της ιστορίας, προς το φινάλε της ταινίας απευθυνόμενος στο θεατή: «Οι λευκοί φεύγουν από το προσκήνιο, να ξέρετε. Θα ζήσουμε να το δούμε. Είναι ο αιώνας των μελαψών και των κίτρινων. Για τους άλλους έχει ο θεός.»
Η ταινία έχει, θαρρώ, κάποιες εκλεκτικές συγγένειες με την ταινία Παράσιτα του Πονγκ Τσουν-χο από τη Νότια Κορέα... οι μελαψοί και οι κίτρινοι που λέει παραπάνω!
The White Tiger (2021)
Σενάριο για την οθόνη και σκηνοθεσία του Ramin Bahrani
Βασισμένο στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Aravind Adiga που εκδόθηκε το 2008
Πρωταγωνιστούν: Adarsh Gourav, Priyanka Chopra και Rajkummar Rao
(προβολή Netfilx)
«Ξέρετε την ιστορία με τον πονηρό βραχμάνο που πήγε να ξεγελάσει τον Βούδα;
Ο βραχμάνος ρώτησε «Μάστερ, θεωρείς τον εαυτό σου άνθρωπο ή θεό;»
Ο Βούδας χαμογέλασε: «Τίποτα από τα δύο. Είμαι απλώς κάποιος που αφυπνίστηκε ενώ οι υπόλοιποι ακόμα κοιμάστε»».
(από τους διαλόγους της ταινίας)
