του Eric Khoo

Πορτραίτο αυτοβιογραφικό ενός σημαντικού καλλιτέχνη στο χώρο των κόμικ, του Ιάπωνα  Yoshihiro Tatsumi, η ταινία ακολουθεί το ύφος και τους τρόπους στους οποίους ασκήθηκε το κεντρικό της πρόσωπο.
Με αφετηρία τα παιδικά χρόνια του καλλιτέχνη –τα πρώτα χρόνια μετά την ήττα στον Β! Παγκόσμιο Πόλεμο και την αμερικάνικη κατοχή- η αφήγηση παρακολουθεί τη προσωπική και καλλιτεχνική διαδρομή του Yoshihiro Tatsumi. Ο τόνος είναι αυτοβιογραφικός. Εξάλλου, είναι το 800 σελίδων κόμικ του καλλιτέχνη με τον τίτλο A Drifting Life (Gekiga Hyōryū) που αποτελεί την πρώτη ύλη σ’ αυτήν την ταινία κινουμένων σχεδίων υβρίδιο ντοκιμαντέρ-μυθοπλασίας. Στο ενδιάμεσο των αυτοβιογραφικών αφηγήσεων, ιστορίες που ο Yoshihiro Tatsumi εικονογράφησε κάνουν φανερή την καλλιτεχνική ταυτότητα του και την καταγωγή της.  Οι επιρροές από τον μεγάλο καλλιτέχνη των ιαπωνικών manga, Tezuka Osamu και τα πρώτα δύσκολα χρόνια όταν το τραύμα της ήττας και η βαριά σκιά ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι αντανακλώνται στις ψυχές και τα συναισθήματα: αυτά καθόρισαν το ύφος του. Σκοτεινοί τόνοι στη σχεδίαση, ψυχολογικά πορτραίτα  προσώπων που είναι στα όρια, οι άνδρες, οι πόθοι και τα πάθη τους, η μεταπολεμική Ιαπωνία των χαμηλότερων κοινωνικά τάξεων (ένας χώρος που στο σινεμά είδαμε κυρίως στο έργο του Shohei Imamura). Με τον Yoshihiro Tatsumi τα manga χάνουν κάθε παιδικότητα, ενηλικιώνονται και γίνονται Gekiga, όρο που Yoshihiro Tatsumi πρότεινε.
Εναλλάσσοντας, τις ιστορίες της ζωής του δημιουργού με τις επινοημένες ιστορίες του και εικονογραφώντας τες σ’ ένα ύφος ενιαίο και ομοιόμορφο, ο εκ Σιγκαπούρης σκηνοθέτης Eric Khoo δημιουργεί μια ισχυρή σχέση ύφους –περιεχομένου, ζωής και έργου:  η προσωπική ζωή του δημιουργού, ιδίως στην παιδική του ηλικία, μοιάζει ως ένα κόμικ  Gekiga…

Δημήτρης Μπάμπας