του Yeon Sang-ho

Ταινία που αναπαράγει όλα τα στερεότυπα των ταινιών zombie, αυτή η γεμάτη δραματικές εντάσεις κορεάτικη ταινία είναι δείγμα της ευρωστίας για αυτήν την ασιατική κινηματογραφία.
Ο Seok-Woo, ένας χρηματιστής σε διάσταση, γεμάτος ενοχές για την συμπεριφορά του απέναντι στην μικρή του κόρη Su-an, αποφασίζει να πάνε στο Busan. Σκοπός του ταξιδιού είναι να συναντήσουν την εν διαστάσει σύζυγό του. Όμως στο βραδινό τραίνο προς το Busan που επιβιβάζονται έχουν κάποιους ανεπιθύμητους συνεπιβάτες....
Πάλη σώμα με σώμα, η αντίθεση μεταξύ “αμόλυντων” και “μολυσμένων”, οι εισβολές και οι αποκρούσεις των, στρατηγήματα για να σταματήσει η μετάδοση του Κακού, οι εσωτερικές εντάσεις και συγκρούσεις μεταξύ των “αμόλυντων:” αυτά είναι τα στοιχεία της αφήγησης. Όπως σε κάθε ανάλογη ταινία έτσι και εδώ η προσοχή στρέφεται σε ομάδα προσώπων: και αυτή η πινακοθήκη χαρακτήρων, η ομάδα των προσώπων, σιγά -σιγά εξολοθρεύεται, καθώς το κακό εξαπλώνεται. Ο χώρος της δραματικής πλοκής είναι τα βαγόνια ενός τραίνου -και είναι αυτό που συνιστά την πρωτοτυπία της ταινίας. Αυτός ο εγκλωβισμός έχει κάποιες αναμενόμενες συνέπειες: το Κακό συνταξιδεύει με τους επιβάτες, συνυπάρχει μαζί τους, ο στενός χώρος διευκολύνει την εξάπλωση του, και ο τρόμος που παράγεται μεγεθύνεται από τη στενότητα και την εγγύτητα.
Βέβαια ο μελοδραματισμός συνιστά το κεντρικό στοιχείο στη δραματουργική ανάπτυξη, αλλά αυτό είναι αναμενόμενο για ταινία αυτού του είδους. Από την πλοκή δεν απουσιάζουν και τα κοινωνικά σχόλια: κάτι που συμβαίνει στη σκηνή που ασφαλείς “γηγενεις” υποδέχονται “πρόσφυγές” που αναζητούν καταφύγιο.
Καθαρή στη φόρμα της και χωρίς προσμίξεις από άλλα κινηματογραφικά είδη, η ταινία συνιστά μια πιστή αναπαραγωγή των στερεοτύπων του είδους ταινιών zombie. Και γι' αυτό αποτελεί μια έμπρακτη επιβεβαίωση της αυτοπεποίθηση και  ευρωστίας της ασιατικής κινηματογραφίας.

Δημήτρης Μπάμπας