(O δρόμος για το Λα Πας)
του  Francisco Varone

Οι καλύτερες ταινίες δρόμου είναι αυτές στις οποίες, εκτός από τους ήρωες, οι θεατές κάνουν παράλληλα ένα δικό τους ταξίδι.
O Δρόμος για το Λα Πας/ Camino a La Paz αφηγείται το ταξίδι ενός ηλικιωμένου μουσουλμάνου που ζητά από έναν «ερασιτέχνη ταξιτζή» να τον οδηγήσει με το παλιό Πεζώ 505 του, από το Μπουένος Άιρες μέχρι τη Λα Πας, απ’ όπου φιλοδοξεί να ταξιδέψει ώς την Μέκκα. Το φιλμ διανύει χιλιάδες μίλια στην οθόνη, και περίπου άλλα τόσα γράφει το συναισθηματικό κοντέρ μας βλέποντας αυτή την τρυφερή, βαθιά ανθρώπινη ιστορία.
Ο 37χρονος σκηνοθέτης εστιάζει στους δύο κεντρικούς ήρωες και στην ιδιότυπη συνύπαρξη τους. Ήταν μια πρόκληση για όλους να κάνουν αυτό το ταξίδι, όχι μόνο στην οθόνη, αλλά και στην πραγματικότητα. όπως μας εξηγεί ο Francisco Varone, στο euronews: «Μετά τα γυρίσματα, όταν γύριζα κουρασμένος στο ξενοδοχείο και σκεπτόμουν τι έχω να κάνω την επόμενη μέρα και την μεθεπόμενη και ούτω καθ’ εξής και ότι πρέπει να συνεχίζω το ταξίδι, και ότι έχω ακόμα πολλά χιλιόμετρα να κάνω, είχα άγχος. Το αστείο που κάναμε με το συνεργείο ήταν: «Εντάξει. Την επόμενη φορά θα έχουμε μόνο δύο ηθοποιούς. Μέσα σε ένα σπίτι, στο Μπουένος Άιρες. Καθόλου αυτοκίνητα, καθόλου σκυλιά. Και εγώ είπα οκ. Την επόμενη φορά θα το κάνουμε έτσι».
Η ταινία βραβεύτηκε με το Ειδικό βραβείο Κριτικής Επιτροπής– Χάλκινος Αλέξανδρος στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (2016).

(πηγή δελτίο τύπου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, euronews)