(Η τελετή)
του Nagisa Ôshima

Ο Ματσούο, καθώς ταξιδεύει προς τον τόπο καταγωγής του για την κηδεία ενός συγγενή, θυμάται σκηνές από το οικογενειακό παρελθόν και ανακαλύπτει ότι όλες έχουν σχέση με τελετουργίες, άλλοτε νεκρώσιμες και άλλοτε γαμήλιες. Η αφήγηση της ταινίας, μέσα από συνεχείς αναδρομές, όλες συνδεδεμένες με κάποια οικογενειακή τελετή, διατρέχει όλο το πρόσφατο παρελθόν της Ιαπωνίας: η ήττα και το τέλος του πολέμου, η ανασυγκρότηση των συντηρητικών δυνάμεων, η αποκήρυξη του ένοπλου αγώνα και η πολιτική πάλη της αριστεράς, η υπογραφή του Αμερικανο-ιαπωνικού συμφώνου, η φοιτητική αναταραχή και το χαρακίρι του Γιούκιο Μισίμα.
Σε κάθε οικογενειακή τελετή αντανακλάται το πνεύμα των καιρών και γι’ αυτό η ταινία θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μια κριτική επισκόπηση της εξέλιξης και της διαμόρφωσης της σύγχρονης ιαπωνικής κοινωνίας: το παρελθόν ρίχνει πάντα βαριά τη σκιά του στο παρόν, στα πρόσωπα και τις μεταξύ τους σχέσεις. Παράλληλα, καθώς στο επίκεντρο της ταινίας βρίσκονται οι οικογενειακοί δεσμοί, το φιλμ είναι και μια κριτική στον ίδιο το θεσμό, τις ιεραρχικές δομές του, τις αθέατες και συχνά αποτρόπαιες όψεις του, καθώς και την εξουσία που επιβάλλει, πολλές φορές με τρόπο βίαιο και τραυματικό, στα μέλη του.

(δ.τ.)