της Claudia Llosa
Η ιστορία μιας μητέρας που αγωνίζεται να μεγαλώσει τα δυο παιδιά της, δουλεύοντας σε μια φάρμα, ώσπου η συνάντησή της με έναν θεραπευτή θα της αποκαλύψει τις θεραπευτικές δυνάμεις που διέθετε χωρίς να το γνωρίζει. Είκοσι χρόνια μετά, ο Ιβάν, ο μεγαλύτερος γιος της, ξεκινάει με τη βοήθεια μιας νεαρής δημοσιογράφου την αναζήτηση της μητέρας του που τον είχε εγκαταλείψει, όταν ήταν παιδί.
Στο Aloft η Claudia Llosa, που το 2009 είχε κερδίσει τη Χρυσή Άρκτο για την ταινία της La teta asustada, αφηγείται μια ιστορία για την προσωπική ευθύνη και τις ριζικές αλλαγές. Και χρησιμοποιεί ένα αινιγματικό πλέγμα αναδρομών για να φωτίσει τις αιτίες ενός ταξιδιού στα βάθη ενός άγνωστου τοπίου, στην παγωμένη άκρη της γης. Εκεί όπου μια συνάντηση θα θέσει υπό αμφισβήτηση το νόημα της ζωής των ηρώων και θα τους ωθήσει να επαναπροσδιορίσουν τη στάση τους, παρά τις αβεβαιότητες που τους ταλανίζουν και την απόσταση που τους χωρίζει.
Η σκηνοθέτιδα Claudia Llosa δηλώνει για την ταινία: «Μια μητέρα που εγκαταλείπει το παιδί της για το κοινό καλό. Ένας γιος που εγκαταλείπει τον εαυτό του για να αντέξει το βάρος της τραγωδίας. Και μια γυναίκα που εγκαταλείπει τη ζωή της ακολουθώντας την εμμονή της να θεραπευτεί. Τρεις χαρακτήρες ξεδιπλώνονται μπροστά μας, αντανακλώντας τις δύσκολες ισορροπίες για τη δημιουργία μιας ολοκληρωμένης ζωής. Το Aloft ταξιδεύει στους κόσμους της τέχνης και της φύσης για να εξερευνήσει το νόημα της θεραπείας και του θανάτου, ενώ μας φέρνει αντιμέτωπους με το μέγεθος εννοιών, όπως αυτές της αγάπης και της πίστης, της τάξης και του χάους. Έννοιες που αδυνατούμε να τις συλλάβουμε αποκλειστικά και μόνο με τη δύναμη της λογικής. Το να κατανοήσουμε την ίδια μας τη φύση είναι το πιο δύσκολο εγχείρημα και ίσως μόνο η τέχνη μπορεί να μας βοηθήσει, προσφέροντάς μας τη δυνατότητα της κάθαρσης και του εξαγνισμού. Η ταινία βάζει τελικά το θεατή μέσα σε ένα ταξίδι στο άπειρο, στο απόλυτο λευκό, εκεί όπου είναι αδύνατο να κρυφτεί. Ένα ταξίδι μέσα στον ίδιο του τον εαυτό.»
(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)
