(Mνήμες υπανάπτυξης)
του Tomás Gutiérrez Alea

Η ιστορία της ταινίας τοποθετείται το 1961, δύο χρόνια μετά την επικράτηση της επανάστασης και παρακολουθεί τη ζωή και την προσπάθεια προσαρμογής στην νέα πραγματικότητα, ενός αστού που αρνήθηκε να εγκαταλείψει την Κούβα μαζί με την υπόλοιπη οικογένειά του που διέφυγε στις ΗΠΑ. Ο πρωταγωνιστής προτιμά να παραμείνει στην πατρίδα του, περισσότερο ως παθητικός παρατηρητής , παρά ως ενεργός υποστηρικτής των μεγάλων αλλαγών που συμβαίνουν. Πρόκειται για έναν ήρωα αντιφατικό, που ζει στο μεταίχμιο του παλιού με τον νέο κόσμο και ταυτόχρονα στις παρυφές μιας πραγματικότητας, που σιγά-σιγά τον ωθεί στο περιθώριο της ιστορίας.
Η ταινία κινείται με συνεχή φλας-μπακ μέσα στο χρόνο, υιοθετώντας το υποκειμενικό βλέμμα του ήρωα που παρακολουθεί το επαναστατικό σήμερα από τις όχθες του ξεπερασμένου χθες και η αφηγηματική της δομή οργανώνεται πάνω στη μη-σχέση του παθητικού θεατή μπροστά στο αντικειμενικό ιστορικό γίγνεσθαι (επανάσταση) και κυρίως ανάμεσα στις μνήμες ενός παρελθόντος υπανάπτυξης και ενός ρηξικέλευθου παρόντος. Ο Τομάς Γκουτιέρεζ Αλέα/ Tomás Gutiérrez Alea αφομοιώνοντας τις αισθητικές αρχές της νουβελ-βαγκ και τις αφηγηματικές τεχνικές του σινέ –βεριτέ, στήνει την ταινία του στο ενδιάμεσο της μυθοπλασίας και του ντοκιμαντέρ, κινηματογραφώντας την εύθραυστη και ευμετάβλητη περιοχή όπου τέμνονται οι μικρές ασήμαντες ανθρώπινες ιστορίες και οι προσωπικές μνήμες με τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα, συλλαμβάνοντας τις αντηχήσεις της Ιστορίας στο εσωτερικό του κεντρικού ήρωα.

(δ.τ.)