(Ζεγκέν, ο άρχων του μπορντέλου)
του Shohei Imamura

Βασισμένη στην αυτοβιογραφία του Mουραόκα, ενός ιάπωνα «πατριώτη», η ταινία αφηγείται τη διαδρομή της ταραχώδους ζωής του: από το 1901 όταν πένης έφθασε στο Χονγκ Κονγκ, μέχρι τη μετεξέλιξή του σε κατάσκοπο στην επαρχία της Μαντζουρίας, και από κει «ζεγκέν», δηλαδή νταβατζής, ιδιοκτήτης μιας σειράς οίκων ανοχής, πάντα στην υπηρεσία της Πατρίδας και του Αυτοκράτορα. Όπως δηλώνει ο σκηνοθέτης: «Γι’ αυτόν το σεξ είναι καθήκον –όχι ηδονή»
Στο κέντρο της ταινίας, το πρόσωπο του Mουραόκα, αλλά και η διαδρομή του, μοιάζει να ανακλάται όλη η ιμπεριαλιστική πολιτική της Ιαπωνίας, που οδήγησε στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και στην ήττα. Άλλοτε ιστορική φάρσα και  πορνογραφική, άλλοτε γκροτέσκα και γκραν γκινιόλ, άλλοτε πατριωτική αναπαράσταση εποχής και ερωτικό έπος, δραματική και κωμική, θρασεία και άσεμνη, η ταινία συνεχώς μεταμορφώνεται και αλλάζει σχήματα, όπως εξάλλου και ο ήρωάς της. Διαρκώς όμως, εμπεριέχει την σφοδρή επίθεση του Shohei Imamura (Σοχέι Ιμαμούρα) στον ιμπεριαλισμό της πατρίδας του, αλλά και τον κριτικό, αιρετικό στοχασμό του γύρω από την πρόσφατη ιστορική διαδρομή της Ιαπωνίας και  την απομυθοποίηση των εθνικών της  μύθων. Επιπλέον, στην ταινία υπάρχει το γεμάτο κατανόηση και συμπάθεια βλέμμα  στους αντιφατικούς ήρωες και η εντομολογική παρατήρηση της προσωπικής τους πορείας.
Δ.Μ.