της Φρίντας Λιάππα
b_505X0_505X0_16777215_00_images_1617_frinta-liappa.jpg

Ένας φαντάρος περιπλανιέται στους δρόμους της Αθήνας με την πρώτη άδεια της θητείας του. Μ’ αυτήν την ταινία μικρού μήκους, σε παραγωγή του περιοδικού «Σύγχρονος Κινηματογράφος», πρωτοεμφανίζεται η Φρίντα Λιάππα στο ελληνικό σινεμά.

Η Φρίντα Λιάππα ( 1948 – 1994) σπούδασε Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών κα σινεμά στο London Film School του Λονδίνου. Ασχολήθηκε με την ποίηση  και με τη σκηνοθεσία. Μέλος της «δημοκρατικής νεολαίας Λαμπράκη», συνελήφθη και φυλακίστηκε. Ανέπτυξε επίσης, αντιδικτατορική δράση.

«Μπορεί η αφήγησή σου να έχει τη μορφή ενός παραμυθιού, ενός τραγουδιού, ενός μόνο ήχου –μυριάδες είναι οι τρόποι που υπάρχουν -, αλλά πάντα από κάτω θα υπάρχει αυτό που δίνει ισχύ σ’ όλες τις μεγάλες ταινίες που διασώζονται μέχρι σήμερα: το ανθρώπινο δράμα. Έτσι, εμένα μ’ ενδιαφέρει η αλήθεια μιας κατάστασης κι όχι η αληθοφάνειά της, η μοίρα ενός προσώπου και όχι η ωραιοποίησή του, η σύγκρουση των δυνάμεων που λειτουργούν μέσα σε μια υπόθεση και όχι η παράστασή τους. Μ’ ενδιαφέρουν, με δυο λόγια, οι ιστορίες που αφηγείται χρόνια τώρα ο λαός μας –μ’ ενδιαφέρει όμως και η «ιστορία» που κρύβει μέσα της ο τρόπος που ένας άνθρωπος πιάνει το ποτήρι του…»
[Η Φρίντα Λιάππα σε συνέντευξή της στον Τέλη Σαμαντά στην «Αυγή» το Νοέμβριο του 1981]
(δ.τ.)