του Antonio Lukich
(η κριτική της Καλλιόπης Πουτούρογλου)
Στη βαρετή πόλη Lubny της Ουκρανίας, τέλη της δεκαετίας του 90, η ζωή αποκτά άλλο νόημα, όταν ο πατέρας σου είναι γκάγκστερ και μάλιστα από τη Σερβία. Είκοσι χρόνια μετά οι δίδυμοι Kolya και Vasya έχουν τραβήξει ξεχωριστούς δρόμους –όπως προοιωνιζόταν από την αρχική σκηνή-, έχουν διαφορετική σχέση με τη μητέρα τους, αλλά κουβαλάνε το ίδιο τραύμα, αυτό της πατρικής απουσίας. Όταν ένα τηλεφώνημα τους οδηγήσει στο Λουξεμβούργο προς αναζήτηση του χρόνια απόντος, ετοιμοθάνατου τώρα πατέρα, τα δυο αδέλφια θα αναγκαστούν να αντιμετωπίσουν- πέραν των άλλων- και το θέμα της διαταραγμένης αδελφικής σχέσης.
Βασισμένη σε αληθινά γεγονότα, η δεύτερη ταινία του Antonio Lukich αφιερωμένη στον πατέρα του «με αγάπη στα μυστικά και τα ψέματά του», είναι μια προσωπική ιστορία, μια «τραγικωμωδία» κατά τον ίδιο, που αντλεί στοιχεία από τη σύγχρονη ουκρανική πραγματικότητα. Εστιάζοντας στη διαφορετικότητα των δύο αδελφών και παραχωρώντας στον λιγότερο σοβαρό Kolya τα ηνία της εξωτερικής αφήγησης, ο Lukish ενορχηστρώνει μια οικογενειακή ιστορία με υποπλοκές, απότομες στροφές και απρόβλεπτες-ίσως και άκαιρες- λοξοδρομήσεις, κυρίως όμως με ένα σπιντάτο μοντάζ και μια γερή δόση χιούμορ, βάλσαμο στη δεινή πραγματικότητα των ηρώων του και των καιρών γενικότερα. Ωστόσο όσο κι αν το αστείο των χαρακτήρων ή οι χιουμοριστικές καταστάσεις κερδίζουν σίγουρα τον θεατή, -όπως η σκηνή στο λεωφορείο με τον Kolya- ο Lukish έρχεται πάντα να μας υπενθυμίσει ότι πίσω από το γέλιο υποβόσκει η απόγνωση ή στην καλύτερη περίπτωση μια γλυκιά θλίψη, όπως αυτή που κατακλύζει τον Vasya στην τελευταία σκηνή. Η ταινία ακροβατεί διαρκώς επάνω σε αυτή την αντίφαση, σαν σε τεντωμένο σχοινί έτοιμο να κοπεί.
Στην περιπλάνησή του αυτή μεταξύ τραγικού και κωμικού ο ουκρανός σκηνοθέτης δε θα μπορούσε να έχει καλύτερους πρωταγωνιστές από τους πραγματικούς δίδυμους Ramil και Amil Nasirov, μέλη του συγκροτήματος Kurgan & Agregat. Ένα δίδυμο με απίστευτη εκφραστική δύναμη και αυθεντικότητα, κυριολεκτικά «για γέλια και για κλάματα».
