του Dietrich Brüggemann
b_505X0_505X0_16777215_00_images_2021_no.jpg

Ένα νεαρό ζευγάρι, πάνω από 30. O Michael, ένας γιατρός και η  Dina, μια φέρελπις ηθοποιός. Στο κρεβάτι, μετά το σεξ. Συζητούν για τη σχέση τους.
Αυτή η εναρκτήρια σκηνή της ταινίας καθορίζει και τη συνέχεια. Ό,τι θα δούμε είναι η πορεία μιας σχέσης. Από τις ευδαιμονίες του σεξ, στην γονεϊκότητα και τις ευθύνες της, και από εκεί στα βάρη της κοινής, οικογενειακής ζωής και τέλος στην κρίση.
Ο σκηνοθέτης όπως και στην προηγούμενη ταινία του -Stations Of The Cross – έτσι και εδώ, επιλέγει καταρχάς την αποσπασματικότητα και την κατάτμηση στην αφήγηση.  Τη χωρίζει σε μικρά χαρακτηριστικά επεισόδια της κοινής  οικογενειακής ζωής του ζευγαριού. Κάθε επεισόδιο προσδιορίζεται χρονικά πάντα σε σχέση με το προηγούμενο: «2 εβδομάδες αργότερα», «4 μήνες αργότερα» κ.λπ. Αυτή η στρατηγική αφαιρεί τη δραματουργική συμπύκνωση: κάθε συμβάν που παρουσιάζεται στα επεισόδια αναπτύσσεται ελεύθερα χωρίς συνδέσεις με τα προηγούμενα, δίνοντας έτσι  την αίσθηση μιας ημερολογιακής καταγραφής. Κατά δεύτερον, τα επεισόδια συνήθως χαρακτηρίζονται από μια σουρεαλιαστικού χαρακτήρα παρεκτροπή, μια παρέκβαση από το πραγματικό, μια αίσθηση ανοίκειου. Η αφορμή γι’ αυτή την παρεκτροπή είναι συνήθως είτε η συνάντηση μ’ ένα πρόσωπο ιδιαίτερο –ο δυναστικός πατέρας, ένας παλιός φίλος-, είτε μια κατάσταση μ’ ένα ειδικό βάρος: μια εγχείριση, μια κηδεία, ένας γάμος.  Αυτή η παρέκβαση εκθέτει σε δημόσια θέα τις βαθύτερες σκέψεις και τα συναισθήματα, εντέλει τη ψυχολογική κατάσταση του κάθε προσώπου. Επιπλέον δίνει και μια καταγραφή της παρούσας κατάστασης της σχέσης. Ταυτόχρονα , ο σουρεαλιστικός χαρακτήρας της παρέκβασης είναι η πηγή ενός κωμικού, δίνει ένα υποδόριο χιουμοριστικό τόνο στην αφήγηση. Κυρίως όμως αποστασιοποιεί τον θεατή από τα δυο πρόσωπα του οικογενειακού δράματος. Αφαιρεί έτσι τον όποιο μελοδραματισμό που κρύβεται στην ιστορία.
Ό,τι απομένει στο τέλος για τον θεατή είναι μια καθαρή εικόνα για τις δυναμικές μιας σχέσης. Αλλά και μια αίσθηση μελαγχολίας, όχι τόσο για το τέλος μιας σχέσης, όσο για την αναπόδραστη (;) κατάπτωσή της…

Δημήτρης Μπάμπας