της Elizabeth Gill

Μια τηλεοπτική ρεπόρτερ, η Angie, γνωρίζεται με μια νεαρή φοιτήτρια την Clara και γοητεύεται απ’ αυτή. Ένας καθηγητής ποίησης ο Tom ζει μια άστατη συναισθηματικά ζωή: όλες οι σχέσεις του είναι με φοιτήτριες και έχουν εκ των προτέρων μια ημερομηνία λήξης. Ένα σερβιτόρος ο David βρίσκεται εγκλωβισμένος σε μια αδιέξοδη σχέση με την Rossie. Γρήγορα θα κάνει μια γνωριμία που θα του αλλάξει την ζωή: θα γοητευθεί από την παρουσία ενός κάμεραμαν και θα καταλήξει, μετά από πολλούς δισταγμούς, στο κρεβάτι του. Εν των μεταξύ η Clara θα εγκαταλείψει Angie και αυτή απογοητευμένη θα ριχτεί στη αγκαλιά του gay φίλου της. Την ίδια στιγμή ο Tom θα βρεθεί μπροστά σ’ ένα αδιέξοδο: εγκαταλελειμμένος από τη νεαρή φίλη του θα χάσει την αυτοεκτίμηση του.
Αυτή η ανάλαφρη ερωτική κομεντί εστιάζει σε πρόσωπα που ζουν τις χαρές και τις λύπες του έρωτα. Τολμηρή στην θεματική της, η ταινία απεικονίζει ισότιμα με την ετεροφυλία τόσο την ανδρική όσο και την γυναικεία ομοφυλοφιλία. Είναι μια κωμωδία παρεξηγήσεων που καταγράφει τα ήθη και τους τρόπους του έρωτα στον 21ο αιώνα. Μια φράση που επαναλαμβάνεται διαρκώς στους διάλογους χαρακτηρίζει την ερωτική συμπεριφορά των ηρώων της: «το χρυσόψαρο έχει μνήμη που διαρκεί 3 δευτερόλεπτα». Κατά ένα ανάλογο τρόπο λειτουργεί και η μνήμη των κεντρικών χαρακτήρων: βρίσκονται διαρκώς σε αναζήτηση ενός νέου ερωτικού συντρόφου. Η αφήγηση παρακολουθεί τις διαδρομές όλων των χαρακτήρων. Άλλοτε ασύμπτωτες και άλλοτε συγκλίνουσες οι διαδρομές αυτών των προσώπων κατατείνουν όλες σ’ ένα: στην αναζήτηση μιας σεξουαλικής ταυτότητας, στην επιδίωξη μιας συναισθηματικής ισορροπίας. Οι εικόνες από το αστικό τοπίο που επαναλαμβάνονται ως οπτικό μοτίβο είναι δηλωτικές των προθέσεων: η συνεχής κίνηση των οχημάτων και το ποτάμι που διασχίζει το Δουβλίνο είναι μια υπενθύμιση για την διαρκή ροή των συναισθημάτων.
Δ.Μ.