του Spike Lee
(η κριτική του Θόδωρου Σούμα)

Ο  Σπάικ Λι το 2020 σκηνοθέτησε το πολύ καλό Da 5 bloods, 153 λεπτών, το οποίο βγήκε πρώτα στο Netflix, κατά τη διάρκεια των διαμαρτυριών για τις δολοφονίες από αστυνομικούς των μαύρων Τζ.Φλόιντ στη Μινεάπολις και του Ρ.Μπρουκς στην Ατλάντα.
Το Da 5 bloods αφηγείται τη ζωή και τις περιπέτειες μιας ομάδας αφροαμερικανών βετεράνων του πολέμου του Βιετνάμ, που έχασαν εκεί την ηγέτη τους στρατιώτη και βρήκαν ένα φορτίο χρυσού, τα οποία έθαψαν στο ίδιο σημείο. Πολλά χρόνια αργότερα επιστρέφουν στο πεδίο της μάχης στο Βιετνάμ για να πάρουν το χρυσάφι και τα λείψανα του αρχηγού τους και να τα φέρουν στις ΗΠΑ. Η ταινία, πλημμυρισμένη από τα υπέροχα τραγούδια του Μάρβιν Γκέι, περιγράφει την πορεία τους με τον γνωστό αφροαμερικάνικο οίστρο, τη ζωντάνια, το μπρίο και τον δυναμισμό του θυελλώδους Σπαικ Λι. Αρχικά μας δίνει τις συντεταγμένες της κεφάτης και νοσταλγικής παρέας και τα δραματικά δεδομένα του κοινού μαχητικού ιστορικού τους στο Βιετνάμ. Και κατόπιν ο Λι περνά στην εξιστόρηση της αναζήτησης του θησαυρού και των έντονων περιπετειών των μαύρων φίλων, μαζί με τον γιο του ενός, του θεότρελου, ανυποχώρητου και σκληροτράχηλου, προβληματικού Πωλ (Ντελρόι Λίντο), που είναι αυτός που, κατά λάθος, πυροβόλησε και σκότωσε τον αρχηγό τους στη μάχη και κατατρώγεται από τις τύψεις... Η έκβαση της περιπέτειας των πέντε φίλων είναι δραματική και αιματηρή. Όσοι διασώζονται φέρνουν στην Αμερική τα λείψανα του αρχηγού τους και ένα μεγάλο ποσό, προερχόμενο από τον χρυσό, για τον αγώνα των αφροαμερικανών υπέρ της φυλετικής ισότητας και δικαιοσύνης.  
Δεν είναι υπερβολικό να πούμε πως ο Σπάικ Λι αποτελεί τη κινηματογραφική συνείδηση της μαύρης Αμερικής, μέχρι σήμερα! Σκηνοθέτης σπιρτόζος, διεισδυτικός, αντισυμβατικός, οξυδερκής, πολυπολιτισμικός, “πολύχρωμος” και γραφικός, σπινθηροβόλος και έξυπνος. Ο ταλαντούχος, μικροσκοπικός και ιδιοφυής αφροαμερικανός σκηνοθέτης γύρισε με πολύ κέφι, ζωντάνια, έντονα χρώματα, κωμική αίσθηση και έντονη κοινωνική και φυλετική συνείδηση, μια σειρά πολλών, καλών ταινιών που περιστρέφονται γύρω από το φυλετικό ζήτημα. Ο Σ.Λι ξεκίνησε σαν το μοναδικό, βαρύ πυροβολικό του αφροαμερικάνικου και ανεξάρτητου, αμερικάνικου σινεμά! Αστείος, δαιμόνιος, ανακατωσούρας, θυμωμένος, ανατρεπτικός και χιουμορίστας, αγαπά τη ραπ, το μπάσκετ, τους αντιρατσιστικούς αγώνες των μαύρων, το σινεμά, τους έρωτες, το μπέιζμπολ και την περιπέτεια! Έβγαλε μάτια με την δεύτερη, ασπρόμαυρη, αντισυμβατική, ερωτική κι ελευθεριάζουσα, ρηξικέλευθη, μεγάλου μήκους, ανεξάρτητη ταινία του μικρής παραγωγής, She's gotta have it (1986, Από κάποιον θα τη βρει). Ήταν η πρώτη του ταινία που παρακολούθησα και αφού την είδα, διέγνωσα πως αυτός ο πανέξυπνος σκηνοθέτης θα με απασχολούσε για πολύ καιρό...