Ο Majid Majidi γεννήθηκε στην Tεχεράνη, το 1959. Άρχισε την καριέρα του ως ηθοποιός, και στη συνέχεια γύρισε μερικές μικρού μήκους ταινίες, ώσπου, το 1992, έκανε την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία.
Είναι ένας απο τους πιο σημαντικούς Ιρανούς σκηνοθέτες. Οι ταινίες του -Father (1996), Children of Heaven (προβλήθηκε το 2001) και Color of Heaven/ Tο Xρώμα Του Oυρανού (1999)- αποκάλυψαν ένα σκηνοθέτη που κινηματογραφεί με το λυρισμό και την ευαισθησία ενός ποιητικού βλέμματος τις άγριες όψεις της παιδικής ζωής: στις ταινίες του η δύναμη της αγάπης αλλάζει τον κόσμο. Οι μικροί ήρωες στις ταινίες του Majid Majidi ζουν σ' ένα σκληρό κόσμο: δύσκολη οικογενειακή ζωή (συνήθως ο ένας γονιός έχει πεθάνει) και συνθήκες στέρησης. Όμως είναι η δύναμη της ψυχής και που μεταμορφώνει αυτό τον δύσκολο κόσμο. Στο τέλος της αφήγησης καταλήγουν σε κάποιου είδους αυτογνωσία, καθώς οι εμπειρίες τους οδηγούν στην ωριμότητα
Η δεύτερη του ταινία Father συμμετείχε στο διαγωνιστικό πρόγραμμα του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης του 1996. Επικεντρωνόνταν στην προβληματική σχέση ανάμεσα σ' ένα μικρό και τον πατριό του, καθώς αυτός προσπαθεί να κερδίσει την αποδοχή του.
Στο Children of Heaven έχει ως ήρωες είναι δύο μικρά παιδιά (ένα αγόρι και ένα κορίτσι) που ζουν σ' ένα περιβάλλον ανέχειας. Όμως προσπαθούν και κατορθώνουν με φαντασία και ευρηματικότητα να υπερβούν την φτώχεια.
Στην ταινία Color of Heaven/ Tο Xρώμα Του Oυρανού -που προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης (πρόγραμμα Νέοι Ορίζοντες) 1999-, η αφήγηση ξεκινά από ένα ίδρυμα για τυφλά παιδιά στην Tεχεράνη. Έχουν φτάσει οι καλοκαιρινές διακοπές και γονείς καταφθάνουν για να παραλάβουν τα παιδιά τους. Όμως ο μικρός Mοχάμαντ περιμένει καρτερικά, πολλή ώρα αφότου έχουν φύγει οι άλλοι φίλοι του. Tέλος, ο πατέρας του Mοχάμαντ, ένας φτωχός ανθρακωρύχος που έχει χάσει τη γυναίκα του, εμφανίζεται αρκετά απρόθυμα και τον παίρνει για να γυρίσουν στο χωριό τους, στα υψίπεδα του βόρειου Iράν. Tο καλοκαίρι αυτό, ο μικρός Mοχάμαντ θ' αρχίσει να ωριμάζει και να κατανοεί πράγματα για τη ζωή και τη φύση...
Η ιρανική ταινία Tο Xρώμα Του Oυρανού, είναι μια μοναδική οπτική, αλλά κυρίως ηχητική, εμπειρία. Αυτός ο μικρός τυφλός ήρωας, καθώς προσπαθεί να δει με τα μάτια της ψυχής, είναι ο οδηγός του θεατή σ' ένα ταξίδι. Λυρισμός και ευαισθησία, ποιητικότητα και ανθρωπισμός, αφηγηματική απλότητα και ακρίβεια των συναισθημάτων, συνοδεύουν το ταξίδι. Είναι ένα ταξίδι στην φύση, στούς ήχους της, σε μια πραγματικότητα κρυφή, που αποκαλύπτεται σιγά -σιγά στα μάτια του θεατή. Σ' αυτήν την ταινία ο θεατής βιώνει μαι εμπειρία που όμοια της δεν μπορεί πλέον να του προσφέρει καμία δυτική ταινία -μπορεί όμως να αναζητήσει κάτι ανάλογο στο έργο του Abbas Kiarostami.
Εδώ έχουμε καθαρότητα και αγνότητα στο βλέμμα. Και αυτές είναι οι αξίες ενός άλλου πολιτισμού, πολύ διαφορετικού απο τον σύγχρονο δυτικό.
Αυτές ακριβώς τις αξίες είναι που μεταγγίζει η παρουσία του μικρού Mοχάμαντ, καθώς αρχίσει να ωριμάζει και να κατανοεί πράγματα για τη ζωή και τη φύση...