(Οι στάχτες μιας αγάπης)
του Jia Zhang-ke
(το σχόλιο της Μαρίας Γαβαλά)
b_505X0_505X0_16777215_00_images_1718_jiang-hu-er-nv.jpg

Έχουν άραγε δίκιο οι φίλοι μας οι Γάλλοι, όταν υποστηρίζουν πως ο Jia Zhang-ke είναι ένας μπαλζακικός χρονικογράφος των εθνικών μεταλλάξεων της Κίνας; Μία ακόμη ταινία του το "Ash is Purest White”, ελληνικός τίτλος «Οι στάχτες μιας αγάπης» / Jiāng hú ér nǚ (江湖儿女) , διαρκείας 2.30 ωρών, σε τρία μεγάλα κεφάλαια που συνοψίζουν τρεις εποχές, πράγματι συνηγορούν υπέρ αυτού του ισχυρισμού. Κυρίως χάρη στο πολύ επεξεργασμένο σενάριο, μυθιστορηματικής λογικής και τακτικής (όπως συμβαίνει και στην περίπτωση του Ιάπωνα Hirokazu Kore-eda, για την ταινία του το «Τρίτο Έγκλημα»), και χάρη στην κατασκευαστική ευελιξία ενός δαιδαλώδους όσο και σκοτεινού, οπωσδήποτε όμως πολύ στέρεου και εντυπωσιακού φιλμικού αρχιτεκτονήματος, απ’ όπου δεν λείπουν και οι φωτεινές αχτίδες του χιούμορ (βλ. τους συφοριασμένους επιβήτορες της εξουσίας ή εκείνον τον φουκαρά με το μηχανάκι, στην σκηνή της παράγκας, μες στη βροχή). Εδώ, επιπλέον, έχουμε να θαυμάσουμε και μια δυνατή, συνεκτική, πολύ συγκινητική ιστορία αγάπης, αλλά και το πλάσιμο ενός γυναικείου χαρακτήρα από εκείνους που δεν μας δίνεται, καθημερινώς, η ευκαιρία να θαυμάσουμε σε σύγχρονες ταινίες. Και φυσικά τον απεριόριστο θαυμασμό μας για την ερμηνεία της Ζάο Τάο. Είναι φανταστική!

(πρώτη δημοσίευση ανάρτηση στο Facebook)

Σχετικά με την ταινία

Η Qiao είναι ερωτευμένη με τον Bin, έναν γκάνγκστερ. Κατά τη διάρκεια μιας μάχης μεταξύ αντίπαλων συμμοριών, και για να τον προστατεύσει πυροβολεί. Ως συνέπεια η Qiao καταδικάζεται σε πέντε χρόνια φυλάκισης για αυτή την πράξη έρωτα. Μετά την απελευθέρωσή της, ψάχνει να βερι τον Bin, για να συνεχίσουν εκεί που διέκοψαν.
Ο Jia Zhang-ke, σκηνοθέτης της ταινίας δηλώνει: «Είμαι πλέον 48 χρονών και θέλω να χρησιμοποιήσω την εμπειρία της ζωής μου για μια ιστορία αγάπης σε μια σύγχρονη Κίνα, η οποία ως χώρα έχει περάσει από το επικές και δραματικές αλλαγές. Αυτό με κάνει να αισθάνομαι ότι έχω ζήσει καθι εγώ με αυτόν τον τρόπο - και ότι εξακολουθώ να ζω έτσι .»

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή, κατάλογος Φεστιβάλ Καννών)