(Πατρίδα ή θάνατος)
του Vitaly Mansky
patria.jpg

Ένα καλειδοσκόπιο της σύγχρονης Κούβας, μια  περιπλάνηση σε έναν κόσμο όπου ο μύθος απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Η ταινία του Ρώσου σκηνοθέτη Vital Mansky χρησιμοποιεί  γνωστές  στερεοτυπικές εικόνες της χώρας για να τις ανατρέψει την ίδια στιγμή με τον πιο ρεαλιστικό τρόπο. Πίσω από σκηνές ευφορίας, (τα κορίτσια που χορεύουν μπροστά στο φακό), εξωτικής νοσταλγίας(το αργό travelling στους έρημους δρόμους της Αβάνας)  και εθνικής προπαγάνδας (το ξεκίνημα μιας σχολικής ημέρας) κρύβεται μια κοινωνία σε αποσύνθεση, ένα φθαρμένο και παρακμιακό τοπίο στο οποίο κυριαρχούν η αίσθηση της διάψευσης και του θανάτου. Η κάμερα του Mansky άλλοτε εστιάζει σε  πρόσωπα  δημιουργώντας εξαιρετικά φωτογραφικά πορτρέτα κι άλλοτε παρακολουθεί διακριτικά τις αφηγήσεις των ηρώων του, καταγράφει τις κινήσεις και τις παραδόσεις τους. Πρόσωπα διαφορετικών επαγγελμάτων και κοινωνικών ομάδων, που είχαν γεννηθεί πριν την επανάσταση, ανοίγονται μπροστά στο φακό και μιλούν για τη δύσκολη  καθημερινότητά τους, εξομολογούνται τους φόβους και τις ελπίδες τους. Ένας χαμηλόφωνος πατριωτικός τόνος και ένα συναίσθημα υπερηφάνειας διατρέχει τις ιστορίες τους αλλά και ένας φιλοσοφικός στοχασμός που γεννιέται από την αίσθηση της ματαίωσης και του επερχόμενου τέλους. Στη χώρα που είχε υιοθετήσει κάποτε το επαναστατικό σύνθημα Πατρίδα ή θάνατος και όπου η φτώχεια και η εξαθλίωση δοκιμάζουν τις αντοχές και τα ήθη των ανθρώπων,  ο χορός και η μουσική απομένουν από τα λίγα δυναμικά στοιχεία που  κρατάει κάποιους ζωντανούς.

της Καλλιόπης Πουτούρογλου  [Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.]