(Σιωπηλή μονομαχία)
του Akira Kurosawa

Λίγο πριν το τέλος του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, ο Κιότζι, ένας αναγνωρισμένος χειρουργός, κατά την διάρκεια μιας επέμβασης σε έναν τραυματισμένο στρατιώτη, επιδεικνύοντας σθένος για να τον σώσει από βέβαιο θάνατο, δεν θα λάβει μέτρα προφύλαξης και θα μολυνθεί από την σύφιλη. Γνωρίζοντας καλά το μέγεθος του κινδύνου που φέρει μέσα του, μετά την παύση των εχθροπραξιών και την επιστροφή του από το μέτωπο στην κλινική του πατέρα του, χωρίς να πει σε κανέναν την αλήθεια, διακόπτει τον μακροχρόνιο αρραβώνα του με την αγαπημένη του Μισάο, δίχως να της εξηγήσει τους πραγματικούς λόγους του χωρισμού, απόφαση που θα τον συνταράξει ψυχικά. Εντωμεταξύ, ξανασυναντώντας τον στρατιώτη που τον μόλυνε, προσπαθεί να τον θέσει προ των ευθυνών του, καθώς ο ασυνείδητος αυτός άνθρωπος, όχι μόνον δεν άκουσε τις συμβουλές του για να ολοκληρώσει τη θεραπεία, αλλά δημιούργησε οικογένεια εξακολουθώντας να μολύνει τους γύρω του με την επιπόλαια συμπεριφορά του.
Γυρισμένη μόλις έναν χρόνο πριν την καταξίωση του και στον υπόλοιπο, πέραν της Ιαπωνίας, κόσμο, με το εκθαμβωτικό Ρασομόν, ο Ακίρα Κουροσάουα/ Akira Kurosawa διασκευάζει κινηματογραφικά ένα σύγχρονο και πασίγνωστο στην πατρίδα του, θεατρικό έργο. Η ταινία The Quiet Duel/ Σιωπηλή μονομαχία, βαθύτατα ουμανιστική, θέτει με σαφήνεια το θέμα της ατομικής ευθύνης, της συνέπειας λόγων και έργων και της ηθικής στάσης του ανθρώπου, όταν βρεθεί «χτυπημένος» από το κακό. Η μόλυνση στην ιστορία της ταινίας είναι μεν εξατομικευμένη, αλλά ταυτόχρονα αφορά (και όχι μόνον σε συμβολικό επίπεδο) ολόκληρη την κοινωνία, καθώς είναι γυρισμένη τέσσερα μόλις χρόνια από το τέλος του πολέμου και οι πληγές της χώρας (που βρίσκεται υπό αμερικανική κατοχή) είναι ακόμα ανοιχτές και αιμορραγούν: ο αέρας και το νερό εξακολουθούν  να είναι βρώμικα και μολυσμένα από τις ατομικές βόμβες στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι. Υπό αυτή την έννοια, το προσωπικό δράμα του έντιμου και αλτροϋιστή γιατρού αποκτά μια οικουμενική διάσταση. Το θετικό πρόσημο με το οποίο ο Κουροσάουα στεφανώνει τον, δοσμένο ολόψυχα στο καθήκον και στη αξία της ανθρώπινης ζωής Κιότζι, υποδεικνύει πως μονάχα μέσα από την αυτοθυσία και την προσφορά στους άλλους, μπορεί να γεννηθεί εκείνο το ηθικό μονοπάτι εξόδου από την βαθιά μεταπολεμική κρίση της ιαπωνικής κοινωνίας. Ο Toσίρο Μιφούνε, ηθοποιός-φετίχ του Κουροσάουα, όπως πάντα, είναι συγκλονιστικός, σ΄ έναν κόντρα ρόλο. 
Με τους:    Toshiro Mifune, Takashi Shimura, Miki Sanjo

(δ.τ.)