(Περιπλανώμενη οικογένεια)
του Pablo Trapero

Ταινία δρόμου στην οποία τα μέλη μιας οικογένειας δοκιμάζουν τις σχέσεις τους και αναζητούν νέες ισορροπίες.
Η Emilia είναι γηραιότερο μέλος μιας οικογένειας. Μόλις έχει γιορτάσει τα γενέθλια της περιτριγυρισμένη από τις φίλες της και την πολυπληθή οικογένεια της: τον γιο της Oscar και την γυναίκα του Martha, την κόρη της Claudia και τον άνδρα της Ernesto, τα παιδιά τους και εγγόνια της. Ένα τηλέφωνο από την αδελφή της αναγγέλλει ένα χαρμόσυνο γεγονός η κόρη της παντρεύεται. Η Emilia είναι αποφασισμένη να παραβρεθεί στο γάμο της ανιψιά της πλαισιωμένη από την οικογένεια της. Καθώς η απόσταση που πρέπει να διανυθεί είναι μεγάλη –1200 χιλιόμετρα- ένα τροχόσπιτο θα γίνει το όχημα πάνω στο οποίο θα συνυπάρξουν οι διαφορετικές γενιές αυτής της οικογένειας. Το ταξίδι αποδεικνύεται περιπετειώδες: το τροχόσπιτο χαλάει και γρήγορα στην επιφάνεια έρχονται απωθημένες επιθυμίες και συναισθήματα. Οι οικογενειακές σχέσεις διαταράσσονται και νέες ισορροπίες είναι αναγκαίο να βρεθούν.
Οι οικογενειακές σχέσεις είναι η πρώτη ύλη σ’ αυτή την παράξενη ταινία δρόμου. Σ’ αντίθεση με την τυπολογία του είδους όπου το εξωτερικό τοπίο επιβάλλεται στους χαρακτήρες, σ’ αυτή τα κεντρικά πρόσωπα μοιάζουν να αδιαφορούν για τους τόπους που διασχίζουν. Έγκλειστοι μέσα στον περιορισμένο χώρο της καμπίνας θα βρεθούν ξαφνικά αντιμέτωποι με την κρυφή όψη των σχέσεων τους. Αυτό που απεικονίζει η ταινία είναι η αφανής ενδοχώρα των οικογενειακών σχέσεων: Απωθημένες και ένοχες επιθυμίες, εντάσεις και βία, πόθος και πάθη. Καθώς τα χιλιόμετρα αυξάνονται αποκαλύπτονται όλο και περισσότερο οι αληθινές όψεις των σχέσεων. Και στο μέσο όλων αυτών η Emilia, μια φιγούρα απόλυτα μητριαρχική που με την σαγηνευτική της παρουσίας επιβάλλεται. Ο σκηνοθέτης σχεδιάζει αυτό το πορτραίτο της οικογένειας με ζεστά χρώματα: η δύναμη και η ένταση της απεικόνισης προκύπτει από την συναισθηματική εγγύτητα με την οποία παρουσιάζονται τα πρόσωπα: πρωταγωνίστρια είναι η γιαγιά του σκηνοθέτη.
Η ταινία έκανε την πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ Βενετίας (2004). Ο Pablo Trapero είναι γνώριμος του κοινού του Φεστιβάλ Θεσ/νίκης, καθώς η πρώτη του ταινία Mundo Grua είχε δημιουργήσει αίσθηση όταν προβλήθηκε, ενώ η δεύτερη του El Bonaerense συμμετείχε στο Διεθνές Διαγωνιστικό.
Ο Pablo Trapero γράφει στις σημειώσεις για την παραγωγή της ταινίας Familia Rodante: «Πως Παρελθόν και Παρόν συνυπάρχουν στην ηλικία των 80 χρόνων;
Τι αισθάνεται κάποια όταν σηκώνεται κάθε πρωί, χωρίς την καταδίκη ότι ολόκληρη η ζωή βρίσκεται μπροστά της, προσμένοντας την να την ζήσει;
Η μόνη βεβαιότητα που έχει είναι ότι αυτό που είναι κοντά της είναι ο Θάνατος. Η Emilia σηκώνεται κάθε πρωί και σκέφτεται όλα αυτά, γνωρίζοντας ότι θα την βοηθήσουν να περάσει τις ώρες η συντροφιά των κατοικίδιων ζώων, των φίλων και της οικογένειας της. Το ταξίδι που η Emilia υπομένει με την οικογένεια της είναι μια προσπάθεια να επανεξετάσει το παρελθόν της μέσα από επεισόδια που ζουν οι απόγονοι της. Κάθε χιλιόμετρο που ταξιδεύει θα την εξαναγκάσει να αναθεωρήσει συναισθήματα του παρελθόντος και θα ανακινήσει 84 χρόνια αναμνήσεων. Ούτε όμως η Emilia, ούτε τα παιδιά της, ούτε και τα εγγόνια της θα μιλήσουν γι’ αυτά. Έχουν αποφασίσει να πάνε μαζί της, ασυνείδητα υποχρεωμένοι από προαίσθηση. Εν τω μεταξύ, ως συνήθως, η ζωή θα συνεχίσει να τρέχει χωρίς πρόβλεψη, νέα κεφάλαια θα πλέξουν παράξενους, κόμπους που θα γίνουν οι αναμνήσεις του μέλλοντος. Η ταινία συνοδεύει τις αποφάσεις που περνούν οι χαρακτήρες και τις ακολουθεί μ’ αυτόν τον τόνο. Δεν είναι μια επιβλητική σοβαρή αντανάκλαση της πραγματικότητας: είναι ένα εκ βαθέων πορτραίτο της δύναμης με την οποία έχουν γράψει την ζωή τους».
Δ.Μ.