του Mathieu Amalric
la-chambre-bleue.jpg

Τα γυμνά σώματα δύο εραστών σφιχταγκαλιασμένα. Ένα μπλε δωμάτιο. Οι καμπύλες των σωμάτων που ενώνονται. Το λευκό σεντόνι με τα αποτυπώματα του ερωτικού πάθους. Οι στιγμές του πόθου. Τα γυναικεία πόδια που ανοίγουν για να αποκαλύψουν ένα υπέροχο τοπίο. Και μετά… μια ανδρική φωνή χωρίς ίχνος συγκίνησης που αφηγείται αυτές τις στιγμές. Έξω από το δωμάτιο…
Διασκευή ενός αστυνομικού μυθιστορήματος του Georges Simenon, η ταινία αφηγείται τις ερωτικές περιπέτειες ενός παράνομου ζευγαριού και τις απρόοπτες εκτροπές του ερωτικού πάθους. Κεντρικό πρόσωπο είναι ο τριαντάχρονος παντρεμένος άνδρας (που υποδύεται ο σκηνοθέτης Mathieu Amalric) ο οποίος ανακρίνεται από την αστυνομία για την εξωσυζυγική του σχέση.
Η αφήγηση υιοθετεί την οπτική του άνδρα, ο οποίος όντας κατηγορούμενος ανασυνθέτει μέσα από τις αφηγήσεις -καταθέσεις του τη διαδρομή της ερωτικής του σχέσης, από τις στιγμές του πάθους μέχρι τις στιγμές του ψύχους. Η ανάκριση του από τους αστυνομικούς, η εξέταση από τον ψυχίατρο στη φυλακή, η συζήτηση του με τον δικηγόρο, η κατάθεσή του στον ανακριτή είναι οι χώροι της αφήγησης. Υπάρχει μια αποτίμηση, ένας απολογισμός της σχέσης χρωματισμένος . Και από την άλλη, οι στιγμές της ερωτικής σχέσης, οι αντανακλάσεις της στην οικογενειακή ζωή του άνδρα και στη σχέση του με την σύζυγο (που υποδύεται η σεναριογράφος Stéphanie Cléau), η απομάκρυνση από την ερωμένη το ρόλο που υποδύεται η Léa Drucker) και η τραγική κορύφωση της σχέσης.
Υπάρχει μια σκηνοθετική εμμονή ως προς κάποια χρώματα σ’ αυτήν τη κινηματογραφημένη με τους μάλλον μουντούς τόνους ταινία. Το πράσινο σήμα του φαρμακείου της ερωμένης, το κόκκινο χρώμα της πετσέτας, σημείο πρόσκλησης για ερωτική συνάντηση, το μπλε του δωματίου, τόπο του πάθους. Υπάρχει λοιπόν, μια γεωγραφία του τώρα της ερωτικής σχέσης που έχει ως σημεία της τα χρώματα αυτά. Ενώ, από την άλλη, το μετά της σχέσης, οι τόποι της αφήγησης του άνδρα, οι αίθουσες της ανάκρισης, της φυλακής και της δίκης με τους χρωματικούς τόνους χαμηλούς.
Παράλληλα, υπάρχει και μια διαρκής αντιπαράθεση ανάμεσα στις καμπύλες των δυο σωμάτων, στο ζάρωμα των σεντονιών με τις αποτυπώσεις των σωμάτων –αυτή είναι η γεωμετρία του ερωτικού πόθου. Και από την άλλη, υπάρχουν οι κάθετες και οριζόντιες γραμμές, τις οξείες και αμβλείες γωνίες όπως εντυπώνονται στις εικόνες της ταινίας όταν κινηματογραφείται η οικογενειακή εστία.
Μια παλινδρόμηση ανάμεσα σε πόλους, λοιπόν, καταγράφεται στην ταινία, μια παλινδρόμηση που αφορά αυτόν τον παντρεμένο άνδρα. Είναι η έξοδος του από την οικογενειακή εστία προς αναζήτηση των εντάσεων και συγκινήσεων του ερωτικού πόθου. Και η αμηχανία του, οι δισταγμοί του… και στη συνέχεια, η επιστροφή του πίσω στην οικογενειακή του εστία. Όμως γι’ αυτήν την παλινδρόμηση πρέπει να καταβάλλει ένα τίμημα. Αγνόησε για τα συναισθήματα του τρίτου προσώπου και γι’ αυτό είναι ένοχος. Το τίμημα πρέπει να καταβληθεί…

Δημήτρης Μπάμπας