του Jean-Pierre Améris
(οι δηλώσεις του σκηνοθέτη)
emotif2.jpg

Νιώθω σαν να είχα πάντα την ταινία ΑΝΩΝΥΜΟΙ ΡΟΜΑΝΤΙΚΟΙ (Les émotifs anonymes) μέσα μου. Είναι σίγουρα η πιο προσωπική και πιο αυτοβιογραφική ταινία που έχω κάνει. Πάντα ήξερα ότι κάποια μέρα, θα ήθελα να πω μια ιστορία που αφορά στους  συναισθηματικά ευαίσθητους ανθρώπους, αφού και εγώ ήμουν έτσι από την παιδική μου ηλικία. Θυμάμαι όταν έπρεπε να βγω από το σπίτι, είχα ανοίξει στην πόρτα μια ρωγμή να κρυφοκοιτάζω αν υπήρχε κανείς στο δρόμο. Αν έφτανα ποτέ αργά στο σχολείο δεν ήμουν σε θέση να περπατήσω μέσα στην τάξη. Τα πράγματα έγιναν ακόμα χειρότερα στην εφηβεία μου όταν και αναπτύχθηκε το πάθος μου για τον κινηματογράφο. Ασφαλής και σε μια σκοτεινή κινηματογραφική αίθουσα μπορούσα να βιώσω πραγματικά φόβο, αγωνία, χαρά και ελπίδα. Μπορούσα να βιώσω έντονα συναισθήματα χωρίς να ανησυχώ εάν κάποιος με βλέπει.
emotif1.jpg
Όταν γύριζα την ταινία C'est La Vie πέρασα πολύ χρόνο με ανθρώπους που επρόκειτο να πεθάνουν και όλοι μου είπαν το ίδιο πράγμα: "Τι ηλίθιος ήμουν να φοβάμαι! Θα έπρεπε να είχα μιλήσει ανοιχτά σε όσους αγάπησα για τα αισθήματά μου. Θα έπρεπε να είχα τολμήσει να το κάνω αλλά τώρα είναι πολύ αργά. Τι φοβόμουν; Αυτό το συναίσθημα είναι αρκετά καθολικό. Όλοι μας λυπόμαστε για πράγματα που δεν έχουμε τολμήσει και είναι συχνά ανόητο. Απλά πρέπει να μη φοβόμαστε την αποτυχία και να μην φοβόμαστε να ξεπεράσουμε τα όριά μας. Δεν είναι η επιτυχία ή η αποτυχία που είναι το σημαντικό στη ζωή αλλά η προσπάθεια.
Η πρώτη σκηνή που γυρίστηκε για το ΑΝΩΝΥΜΟΙ ΡΟΜΑΝΤΙΚΟΙ με την Ιζαμπέλ και Μπενουά ήταν στο εστιατόριο, το δείπνο τους στο πρώτο ραντεβού. Ξεκινήσαμε από την καρδιά του θέματος γυρίζοντας μια σκηνή που κυριαρχούν οι παρορμήσεις, οι επιθυμίες, τα εμπόδια, οι αμφιβολίες. Ήταν πολύ συναισθηματικό το γύρισμα αυτής της σκηνής. Η επιλογή του εστιατορίου που χρησιμοποιήθηκε δεν ήταν τυχαία. Το εστιατόριο Cintra βρίσκεται στη Λυών, την πόλη όπου γεννήθηκα και όπου γυρίστηκε το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας. Η Ιζαμπέλ και ο Μπενουά βρήκαν αμέσως τον σωστό τόνο, το σωστό συνδυασμό χιούμορ και συγκίνησης.

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)