του  Steven Spielberg
(οι δηλώσεις των συντελεστών)
b_505X0_505X0_16777215_00_images_1718_ready-player-one.jpg

Steven Spielberg, σκηνοθέτης
[Η ταινία] Είναι μια μεγάλη περιπέτεια που διαδραματίζεται εναλλάξ σε δύο εντελώς διαφορετικούς κόσμους. Ο Ernest Cline/ Έρνεστ Κλάιν [συγγραφέας του βιβλίου στο οποίο βασίζεται η ταινία] είναι ένας οραματιστής που έγραψε για ένα μέλλον που δεν είναι και τόσο μακριά από εκεί που κατευθυνόμαστε με την εξέλιξη της εικονικής πραγματικότητας.
Το μόνο που χρειάζεσαι είναι η φαντασία, γιατί σε πάει μακριά στο OASIS. Αλλά όταν αποδράσεις από την πραγματικότητα, αποχωρίζεσαι την πραγματική ανθρώπινη επαφή. Οπότε, η ιστορία είναι διασκεδαστική, αλλά διαθέτει και κοινωνικό σχόλιο.
(...) Κάθε βιβλίο πρέπει να περάσει από μια διαδικασία προσαρμογής, όταν από λογοτεχνικό έργο γίνεται κινηματογραφικό. Νομίζω ότι κρατήσαμε τα σωστά στοιχεία για να πούμε μια πραγματικά φοβερή ιστορία.
Το βιβλίο είχε πολλές αναφορές στις ταινίες μου και δεν ήθελα να γίνει ένας καθρέφτης μου. Αφήσαμε μερικές αναφορές μέσα, αλλά βάλαμε και πολλά στοιχεία από το αποτύπωμα που είχαν άλλοι κινηματογραφιστές, καλλιτέχνες, σχεδιαστές μόδας και μουσικοί εκείνης της περιόδου.
(...) Όλος ο κόσμος ζει μέσα στο όνειρο του, το όνειρο από το οποίο έχτισε έναν ολόκληρο κόσμο. Αλλά όταν πέθανε [ο Τζέιμς Χάλιντεϊ, ο μοναχικός δημιουργός του OASIS] δεν είχε κληρονόμους, οπότε άφησε πίσω του έναν διαγωνισμό. Ο πρώτος που θα κέρδιζε σε τρεις προκλήσεις και θα έβρισκε τα τρία κλειδιά. που θα τον οδηγούσαν στο Αυγό -που κρύβεται κάπου μέσα στο OASIS-, θα κληρονομούσε τα πάντα.
(...) Όπως φαντάζεστε, όλοι θέλουν να εντοπίσουν το Αυγό, συμπεριλαμβανομένου και του νεαρού ήρωα μας, του Γουέιντ Γουάτς.
(...) Όλα αυτά τα επίπεδα που έπρεπε να βάλουμε στο OASIS, έκανε τη δουλειά φοβερά περίπλοκη.  Είχαμε κανονικό γύρισμα, motion capture, computer animation…. Ήταν σαν να κάνουμε τέσσερις ταινίες μαζί.
Δεν κάνω ταινίες για την τεχνολογία. Τη χρησιμοποιώ μόνο για να πω μια ιστορία καλύτερα. Η τεχνολογία είναι εκεί για να επιτρέπει σε μία τέτοια ταινία να υπάρχει, αλλά μετά πρέπει να εξαφανίζεται, για να είμαστε όλοι συγκεντρωμένοι στην ιστορία και τους χαρακτήρες.
(...) Πολλές ταινίες στις οποίες έχω κάνει την παραγωγή ή τις οποίες έχω σκηνοθετήσει έχουν τους περιθωριακούς τύπους της δεκαετίας του ’80 σε θέση ήρωα και ο Γουέιντ είναι σίγουρα ένας τέτοιος. Είναι έξυπνος αλλά και στερημένος. Περνάει μια δύσκολη φάση. Οι γονείς του έχουν πεθάνει και ζει με τη θεία του και τον σύντροφο της σε ένα ρημαγμένο μέρος στο Οχάιο. Η μόνη του ικανοποίηση είναι να κερδίσει στον διαγωνισμό του Χάλιντεϊ.
(...) Μία από τις πιο συναρπαστικές όψεις της ιστορίας είναι τι συμβαίνει σε αυτούς τους χαρακτήρες, που γνωρίζονται μόνο ως avatars, όταν συναντιούνται ως κανονικοί άνθρωποι.

Ernest Cline, συγγραφέας & σεναριογράφος
Η αρχική ιδέα ήρθε από το παιχνίδι Adventure, που ήταν το πρώτο βιντεοπαιχνίδι που είχε ένα πασχαλινό αβγό. Ο σχεδιαστής του είχε δημιουργήσει ένα μυστικό δωμάτιο μέσα στο παιχνίδι που είχε το όνομα του. Ήταν η πρώτη φορά που βρήκα κάτι μέσα σε έναν ψηφιακό κόσμο, το οποίο είχε κρύψει ο ίδιος ο δημιουργός. Η εμπειρία άφησε το σημάδι της.
Μου άρεσαν τα βιβλία του Ρόαλντ Νταλ, ειδικά τα βιβλία με τον Γουίλι Γουόνκα. Έτσι αναρωτήθηκα τι θα γινόταν αν ο Γουίλι Γουόνκα ήταν σχεδιαστής βιντεοπαιχνιδιών αντί για ζαχαροπλάστης. Άρχισα να σκέφτομαι τους γρίφους και τις σπαζοκεφαλιές που θα άφηνε πίσω του για τον διάδοχο του αυτός ο εκκεντρικός δισεκατομμυριούχος. Ήξερα ότι υπήρχε ζουμί εκεί.
(...) Ο Χάλιντεϊ έχτισε αυτό το παιχνίδι γύρω από τα πράγματα που αγαπούσε κι αυτό με ενθουσίασε γιατί κατάλαβα ότι τα πάθη του αντικατόπτριζαν τα δικά μου. Για μένα, η δεκαετία του ’80 ήταν η εποχή που με διαμόρφωσε, γιατί ήταν η δεκαετία που ήμουν έφηβος. Τότε απέκτησα το πρώτο μου βιντεοπαιχνίδι και τον πρώτο μου υπολογιστή. Και ήταν η αυγή της εποχής του διαδικτύου.
(...) Αναρωτήθηκα αν ίσως το βιβλίο θα αφορούσε μόνο αναγνώστες της ηλικίας μου που έχουν νοσταλγία για τη δεκαετία του ‘80. Αλλά δε συνέβη αυτό γιατί μιλάει για τον τρόπο που ζούμε τώρα. Οι περισσότεροι έχουν μια πραγματική ταυτότητα και μια εικονική ταυτότητα με τη μορφή των προφίλ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Και, κάπως όπως με τα avatars της ιστορίας, μπορείς να διαμορφώσεις το εικονικό σου προφίλ με βάση πώς θέλεις να σε βλέπουν οι άλλοι.

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)