του Todd Haynes

Στη Νέα Υόρκη στις αρχές της δεκαετίας του 1950, η Therese Belivet, εργάζεται σ’  ένα πολυκατάστημα του Μανχάταν και ονειρεύεται μια ευτυχισμένη ζωή. Συναντά την Carol Aird, μια σαγηνευτική γυναίκα, παγιδευμένη σ’ ένα αποτυχημένο γάμο. Η αμοιβαία έλξη πυροδοτείται μεταξύ τους, όμως η αθωότητα της πρώτης τους συνάντηση σκοτεινιάζει και η μεταξύ τους σχέση βαθαίνει.
Όταν η σχέση της Carol με την Therese αποκαλύπτεται, ο σύζυγος της Carol τής επιτίθεται αμφισβητώντας το ρόλο της ως μητέρα. Η Carol και η Therese φεύγουν, αφήνοντας πίσω τις μέχρι τώρα ζωές τους. Όμως οι δύο γυναίκες θα υποβληθούν σε μια δοκιμασία που έχει σχέση με τις παραδοχές της κάθε μιας για τον εαυτό της και τις μεταξύ τους δεσμεύσεις.
Με τους Rooney Mara, Cate Blanchett, Kyle Chandler, Sarah Paulson.
Το σενάριο είναι βασισμένο στο μυθιστόρημα της Patricia Highsmith, The Price of Salt.

Ο Todd Haynes, σκηνοθέτης της ταινίας, δηλώνει: «[Mετά τη λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου], η κοινωνία ακολουθούσε ένα προκαθορισμένο μονοπάτι. Τελικά η ταινία δείχνει μια αγάπη που δεν ακολουθεί κανένα πρότυπο, παρόλο που συναντά πολλές προκλήσεις. Αυτό που βρήκα φοβερά ενδιαφέρον στο μυθιστόρημα είναι ότι στην πραγματικότητα παραλληλίζει το μυαλό του ερωτευμένου με εκείνο του κακοποιού, γιατί και οι δύο έχουν υπερ-παραγωγικά μυαλά. Εδώ το έγκλημα είναι ο έρωτας, και ο έρωτας είναι μάλιστα παράνομος. Η Τερέζ δεν μπορεί να βρει λέξεις για την επιθυμία της – είναι πέρα από τις λεκτικές της ικανότητες. Δεν μπορεί να την εκφράσει, βρίσκει εμπόδιο στη γλώσσα και το νόημα. Όταν οι δύο γυναίκες κάνουν επιτέλους έρωτα, τότε η επιθυμία παίρνει μορφή, μπορεί να εκφραστεί.
(...) Οι ιστορίες για περιθωριοποιημένες γυναίκες είναι πιο ενδιαφέρουσες από τις ιστορίες για άνδρες. Περιέχουν τα όρια των κοινωνικών φορτίων – οι γυναίκες είναι πιο επιφορτισμένες από την κοινωνία για τις επιλογές που κάνουν, για τους τρόπους με τους οποίους στηρίζουν την οικογένεια, το πώς ικανοποιούν τους άνδρες. Υπάρχει λιγότερη ελευθερία στις ζωές τους. Σε μια ταινία για άνδρες, μπορείς να προσποιηθείς ότι τα όρια μπορούν να ξεπεραστούν, αλλά όχι τόσο με τις γυναίκες. Η κινηματογράφηση μιας τέτοιας ιστορίας μού επέτρεψε να δείξω το ότι όλοι μας βιώνουμε τους περιορισμούς αυτούς. Και ένα ταξίδι, όπως το road trip της ταινίας, είναι το μόνο “μέρος” στο οποίο νομίζουμε ότι είμαστε ελεύθεροι από τους περιορισμούς της κοινωνίας».


(πηγή επίσημος ιστότοπος, κατάλογος του φεστιβάλ Καννών, δημοσιεύματα του τύπου, σημειώσεις για την παραγωγή. Σύνταξη Δ.)