or (The Unexpected Virtue of Ignorance)
του Alejandro González Iñárritu
birdman.jpg

Μαύρη κωμωδία που αφηγείται την ιστορία ενός ηθοποιού, του Ρίγκαν Τόμσον. Παρόλο που έχει γίνει διάσημος για την ερμηνεία του στο ρόλο ενός υπερ-ήρωα, του Birdman, ωστόσο η καριέρα του είναι σε κρίση. Ο ίδιος έχει μια μόνο φιλοδοξία: αγωνίζεται να παίξει στο Broadway, ανεβάζοντας ένα έργο του σημαντικού αμερικάνου συγγραφέα του Ρέιμοντ Κάρβερ. Τις ημέρες που απομένουν μέχρι τη βραδιά της πρεμιέρας, μάχεται το εγώ του και προσπαθεί να ανακτήσει την οικογένειά του, την καριέρα του, και τον εαυτό του.
Ο ηθοποιός που υποδύεται τον κεντρικό ρόλο είναι ο Michael Keaton/ Μάικλ Κίτον, που υποδύθηκε τον Μπρους Γουέιν στις δύο ταινίες Batman που σκηνοθέτησε ο Τιμ Μπάρτον. Και γι’ αυτό τα αυτοβιογραφικά στοιχεία στην υποκριτική του ερμηνεία είναι μάλλον αναπόφευκτα. Εξάλλου, αυτό είναι το θέμα της ταινίας: η υποκριτική και οι συναισθηματικές (και όχι μόνο) ανασφάλειές της
Ο Alejandro González Iñárritu/ Αλεχάντρο Γκονζάλεθ Ιναρίτου, γνωστός από τις ταινίες «Χαμένες Αγάπες», «21 γραμμάρια» και «Βαβέλ», δηλώνει: «Στη δικτατορία του εγώ, όλοι μας έχουμε υποκύψει. Μας προσφέρει χαρά με τις δόξες του παρελθόντος μας ή μας βυθίζει στην αγωνία για τις ενδεχόμενες δυστυχίες του μέλλοντός μας. Ανίκανο το εγώ να αντιμετωπίσει το παρόν, μάς προσπερνά η πραγματική ζωή, και μας κάνει να χάσουμε το ραντεβού μας με αυτό. Η μάχη του εγώ ... είναι τόσο τραγική που καταλήγει να είναι κωμική. Όπως ο Δον Κιχώτης, έτσι και εμείς δεν είμαστε τίποτα περισσότερο από μια γελοία κωμωδία των λαθών. Αν η ταινία είναι κάποιες αλήθειες που λέγονται μέσα από ψέματα ή είναι κάποια ψέματα που λέγονται με αλήθεια, τότε ίσως, αυτή η ταινία αντιπροσωπεύει τη δική μου μάχη ενάντια εγώ».
Με τους Michael Keaton, Zach Galifianakis, Edward Norton, Amy Ryan, Emma Stone, Naomi Watts.

Σ.

Οι δηλώσεις των συντελεστών

Alejandro González Iñárritu, σκηνοθέτης
Με ενδιέφερε πάντα η εξερεύνηση της διαμάχης με το Εγώ μας, η ιδέα ό,τι όσο επιτυχημένος κι αν είσαι, σε δόξα ή χρήμα, αυτό είναι πάντα μια ψευδαίσθηση… Είναι κάτι προσωρινό. Όταν όμως κυνηγήσει κανείς τα πράγματα που αληθινά πιστεύει ότι χρειάζεται και αναζητήσει την αναγνώριση από τους ανθρώπους γύρω του - αφού φυσικά τα έχει κατακτήσει - τότε η ευχαρίστηση που λαμβάνει από αυτά αρχίζει να παίρνει έναν πιο μόνιμο χαρακτήρα.
Ο Ρίγκαν είναι ένας κοινός θνητός, δεν χωράει καμία αμφιβολία ως προς αυτό. Εγώ τον είδα ως έναν Δον Κιχώτη, ο οποίος πασχίζει να τα καταφέρει σε μια ποταπή πραγματικότητα αλλά μπερδεύεται συνεχώς και χάνει τον προσανατολισμό του κατακρημνίζοντας τις αγνές του προσδοκίες. Είναι, βασικά, η ιστορία όλων μας, πιστεύω.
Ο Ρίγκαν επιβιβάζεται σε ένα ταξίδι προσωπικής επιβεβαίωσης. Πρόκειται για ένα προσωπικό ταξίδι εξερεύνησης του Εγώ. Καθώς ο ίδιος πολεμά ενάντια στη μετριότητά του, το Εγώ του – πιστός φίλος και βασανιστής – επαναλαμβάνει όλα όσα ο ίδιος θα ήθελε να αφήσει πίσω του και τον αντιμετωπίζει με πολλαπλούς περιορισμούς και παραισθήσεις. Υπάρχει κάτι τραγικό και κάτι αστείο και κάτι πολύ αληθινό και κάτι πολύ σουρεαλιστικό σε όλη αυτή τη διαδικασία.
(...) Έλεγα πάντοτε πως αφότου πατήσεις τα 40, δεν αξίζει πια να επιχειρείς πράγματα που δεν σε τρομάζουν. Κι ετούτο με τρόμαζε με τον καλό τρόπο. Ήταν νέο έδαφος και ένιωθα έξω από τα νερά μου.

Michael Keaton, ηθοποιός
Αγαπώ τους ελαττωματικούς χαρακτήρες, τους πλημυρισμένους από αμφιβολίες και γεμάτους αντιφάσεις, ανασφαλείς και διστακτικούς ανθρώπους, πράγμα που σημαίνει πως αγαπώ, λίγο ή πολύ, όλους τους ανθρώπους που ξέρω! Οι επιλογές του Ρίγκαν δεν είναι και τόσο σπουδαίες, γεγονός που έχει επηρεάσει τους πάντες γύρω του. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του είχε μπερδέψει την αγάπη με τον θαυμασμό. Και μέχρι να καταλάβει πόσο άσχετο ήταν το δεύτερο σε σχέση με το πρώτο, έμαθε με τον πιο οδυνηρό τρόπο πόσο σημαντικό είναι το να αγαπάει κανείς τους άλλους αλλά και τον εαυτό του. Εγώ κοίταξα μεν τον Ρίγκαν σαν άνθρωπο. Ωστόσο το να είναι κανείς ηθοποιός, είναι εκ των πραγμάτων ένα επάγγελμα που απαιτεί συγκεκριμένο τύπο προσωπικότητας, γιατί υποβάλλεσαι σε ακραίες συνθήκες ανασφάλειας και αναγκάζεσαι να γνωρίσεις βαθιά τον εαυτό σου. Κι ο Ρίγκαν έχει αυτά τα χαρακτηριστικά.

(Πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)