(Η εποχή της βροχής)
του Antony Chen 
Ο ήχος της βροχής διαπεραστικός καθώς «πέφτουν» οι τίτλοι της αρχής της ταινίας. Στο ραδιόφωνο του αυτοκινήτου το δελτίο καιρού. Μια νεαρή γυναίκα που οδηγεί. Όταν παρκάρει το αυτοκίνητο η νεαρή γυναίκα κάνει μια ένεση στη κοιλιά: είναι σε διαδικασία εξωσωματικής και ό,τι βλέπουμε είναι στα πλαίσια μιας θεραπείας γονιμότητας.
Η ηρωίδα της ταινίας είναι η Ling (που υποδύεται η μαλαισιανή αλλά κινέζικης καταγωγής Yeo Yann Yann) μια καθηγήτρια κινέζικων σε λύκειο της Σιγκαπούρης. Η γκρίζα ζωή της μοιάζει να βαρύνεται από τα βάρη μιας χωρίς καμία τρυφερότητα (οικογενειακής) ζωής: η φροντίδα του κατάκοιτου πεθερού, ο αδιάφορος και διαρκώς απών σύζυγος, η αδιαφορία των μαθητών της για ό,τι διδάσκει, η απόσταση που τη χωρίζει από την οικογένεια της. Μια σχέση μ’ έναν μαθητή της που σιγά -σιγά διογκώνεται φαίνεται να αλλάζει τις ισορροπίες: η περιστασιακή της σχέση με τον Wei Lun εντέλει καταστρέφει κάθε βεβαιότητα στη ζωή της Ling. Δημιουργεί τις συνθήκες για μια νέα ζωή…
Ευαίσθητη καταγραφή μιας άχρωμης γυναικείας ζωής, η ταινία του κινέζου από τη Σιγκαπούρη Antony Chen βαδίζει στα αχνάρια της πρώτης του ταινίας - Ilo Ilo (2013): ένα οικογενειακό και κοινωνικό τοπίο όπου οι κεντρικοί ήρωες ασφυκτιούν. Το κεντρικό πρόσωπο της ταινίας μοιάζει να βιώνει την αποξένωση: μετανάστις και παντρεμένη σ’ ένα ξένο τόπο, ένας γάμος χωρίς προοπτική, δασκάλα μιας γλώσσας που οι μαθητές της την περιφρονούν (παρόλο που είναι η γλώσσα της εθνικής καταγωγής τους). Η εποχή των βροχών, δηλαδή των μουσώνων, στην οποία η ταινία διαδραματίζεται, επιβάλλει, επιπλέον, ένα κλίμα συναισθηματικό: καμία ακτίνα του ήλιου δεν ζεσταίνει το πρόσωπο της ταλαιπωρημένης ηρωίδας. Για τη στεγνή από συναισθήματα ζωής της η μητρότητα που αποζητά είναι η διέξοδός της, η άλλη ζωή, ωστόσο είναι ο έρωτας που προκαλεί τις αναταράξεις. Αποφεύγοντας τις παγίδες και τις ρηχότητες ενός εύκολου συναισθηματισμού (ή μελοδραματισμού), η σκηνοθεσία εστιάζει με λεπτότητα τόσο στις διαδικασίες οικειότητας μεταξύ της καθηγήτριας και του μαθητή, όσο και στις περιπλοκές που δημιουργούνται από τις διαφορές στην ηλικία και τη θέση: αυτές είναι εξάλλου που κορυφώνουν το δράμα. Εστιάζει, όμως κυρίως, στις σχεδόν αδιόρατες τρικυμίες της ψυχής που ταλανίζουν τη νεαρή γυναίκα: αυτό είναι το τίμημα που πρέπει να πληρώσει για να δεχτεί το πρόσωπό της το ζεστό χάδι από τις ακτίνες του ήλιου.
Δημήτρης Μπάμπας
