b_505X0_505X0_16777215_00_images_1819_matthias-maxime.jpg

Matthias & Maxime, Xavier Dolan
Δύο παιδικοί φίλοι καλούνται να φιληθούν για τους σκοπούς μιας φοιτητικής ταινίας μικρού μήκους. Μια αμφιβολία εισχωρεί στη μεταξύ τους σχέση και την υπομονεύει, καθώς οι δύο άντρες καλούνται να αναμετρηθούν με τις προτιμήσεις τους, απειλώντας έτσι τους αδελφικούς τους δεσμούς και, εντέλει, αλλάζοντας τη ζωή τους.
Με τους  Xavier Dolan, Harris Dickinson, Anne Dorval, Gabriel D'Almeida Freitas.
Η ταινία είναι ένα είδος ημερολογίου, ένα συνοθύλευμα στιγμών  από τις ζωές των χαρακτήρων που σχηματίζουν συνεχόμενα κεφάλαια, χωρίς αναδρομές - έναν τρόπο εργασίας που ήταν "συναρπαστικό να τον εξερευνήσω", σύμφωνα με τον σκηνοθέτη. Εντέλει, μια ταινία σηματοδοτεί μια επιστροφή του Xavier Dolan στην αισθητική του Tom à la ferme και την ενέργεια της ταινίας Mommy.
Ο Xavier Dolan, σκηνοθέτης της ταινίας, δηλώνει: "Η ταινία αφορά εκείνη τη στιγμή που οι νέοι ενήλικες, από διαφορετικά υπόβαθρα και τάξεις,  αρχίζουν να αναρωτιούνται πού ανήκουν... όπως και εγώ έκανα".
b_505X0_505X0_16777215_00_images_1819_roubaix-une-lumiere-arnaud-desplechin.jpg
Roubaix, une lumière,  Arnaud Desplechin
Χριστούγεννα νύχτα στο Roubaix. Ο επικεφαλής της αστυνομίας Daoud περιπλανιέται στην πόλη που μεγάλωσε. Πυρπολημένα αυτοκίνητα, εχθροπραξίες ...
Στον αστυνομικό σταθμό, ο Louis Coterelle μόλις έχει φθάσει κατευθείαν από την αστυνομική ακαδημία.
Ο Daoud και ο Louis θα βρεθούν αντιμέτωποι με τη δολοφονία μιας ηλικιωμένης γυναίκας.
Δύο νέες γυναίκες ανακρίνονται. Η Claude και  η Marie - άπορες, αλκοολικές, ερωμένες...
Με τους Roschdy Zem, Léa Seydoux, Sara Forestier.
Ο Arnaud Desplechin, σκηνοθέτης της ταινίας, εμπνέεται από ένα ντοκιμαντέρ για τον αστυνομικό σταθμό της γενέθλιας πόλης του, για να υφάνει μια προσεκτικά επεξεργασμένη μυθοπλαστική αφήγηση, που κινείται ανάμεσα στο δράμα και το θρίλερ. Επανεξέτασε το ακατέργαστο υλικό που υπήρχε στο ντοκιμαντέρ για να φτιάξει ένα απολογισμό στη φόρμα μια μυθοπλασίας που παραμένει κοντά στην πραγματικότητα και απεικονίζει τα “χειρότερα βάσανα της ψυχής”. Αρχικά εστιάζει στη φρίκη της πράξης που διαπράττουν οι νεαρές γυναίκες και στη συνέχεια στον ανθρωπισμό, που διαπερνά τις ομολογίες τους και ξαφνικά θολώνει την εικόνα τους ως ψυχρών δολοφόνων.

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή. επιμέλεια Δ.)