(God is a Woman)
του Andrés Peyrot
(κριτική: Δημήτρης Μπάμπας)

Σήμερα ο Pierre-Dominique Gaisseau είναι ένας άγνωστος σκηνοθέτης, ακόμα και στους πιο αφοσιωμένους σινεφίλ. Όμως δεν ήταν πάντα έτσι. Το 1962 κέρδισε το Oscar ντοκιμαντέρ για την ταινία του Le Ciel et la Boue. Το 1975 βρέθηκε σε ένα μικρό νησί στον Παναμά, όπου κατοικείται από μια φυλή ιθαγενών, τους Κούνα, μια μητριαρχικής κουλτούρας φυλή. Θα μείνει εκεί ένα χρόνο μαζί με την γιαπωνέζα γυναίκα του και τη μικρή του κόρη. Το ντοκιμαντέρ όμως που θα γυρίσει, και φέρει τον τίτλο Dieu est une femme θα χαθεί, και κανένας από την κοινότητα δεν θα το δει. Σχεδόν 50 χρόνια μετά, ένας ελβετό-παναμέζος σκηνοθέτης αναζητά τα ίχνη της παρουσίας του Pierre-Dominique Gaisseau και της οικογένειάς του στην κοινότητα των ιθαγενών, αλλά και τις εικόνες του ντοκιμαντέρ -τεκμήριο και εθνογραφική καταγραφή της κοινότητας. Σε μια απροσδόκητη εξέλιξη μια κόπια του ντοκιμαντέρ ανακαλύπτεται στη Γαλλία.
Συνεντεύξεις με τους πρωταγωνιστές του ντοκιμαντέρ, με διανοούμενους της κοινότητας, αλλά και με απλά μέλη. Καταγραφές των τελετών και των τελετουργιών της κοινότητας, αλλά και της δύσκολης καθημερινότητάς της.
Ο σκηνοθέτης συνθέτει δυο αφηγηματικές γραμμές. Η μια είναι η περιπέτεια του εθνογραφικού ντοκιμαντέρ μέσα στα χρόνια, ενώ η δεύτερη είναι δεν είναι παρά η περιπέτεια μιας κοινότητας ιθαγενών μέσα στο χρόνο. Αντιπαραθέτει ο σκηνοθέτης στο αποικιακό βλέμμα που αναζητά τον εξωτισμό –ό,τι δηλαδή χαρακτήριζε το ντοκιμαντέρ του Gaisseau-, τα βλέμματα των ιθαγενών πάνω στην ίδια τους τη κοινότητα, για το σήμερα της αλλά και για το παρελθόν της. Ο κινηματογράφος ως μία κιβωτός μνήμης, αλλά και ως ένα όργανο στοχασμού και σκέψης για το πού βαδίζει μία κοινότητα στον σύγχρονο κόσμο. Αλλά και ένα ιδιότυπο making-of για ένα ξεχασμένο εθνογραφικό ντοκιμαντέρ. Αλλά και ένας φόρος τιμής για ένα σκηνοθέτη που χάθηκε στη χοάνη του χρόνου…
Μια άξια αναφοράς υποσημείωση: η σημαία της τοπικής κοινότητας των Κούνα αποτελείται από δύο κίτρινες λωρίδες με ενδιάμεση μία κίτρινη και το σήμα του αγκυλωτού σταυρού, ενώ αρκετά από τα ονόματα των ιθαγενών είναι αρχαιοελληνικά: Λαΐδα, Δημήτριος, Φίλιππος, Αριστείδης, Δήμητρα.

Φεστιβάλ Βενετίας 2023 / Settimana Internazionale della Critica