(Η εγκληματική ζωή του Αρτσιμπάλντο ντε λα Κρουζ)
του Luis Buñuel

Όταν ο Αρτσιμπάλντο ήταν παιδί, η μητέρα του τού δώρισε ένα μουσικό κουτί που, σύμφωνα μ' ένα παραμύθι, είχε μαγικές ιδιότητες κι εκπλήρωνε κάθε ευχή θανάτου. O μικρός εύχεται να πεθάνει η γκουβερνάντα του, κι εκείνη πέφτει νεκρή από μια αδέσποτη σφαίρα, κάτι που κάνει τον Αρτσιμπάλντο να πιστέψει στην παντοδυναμία των επιθυμιών του. Ενήλικος πλέον, ξαναβρίσκει το μουσικό κουτί σ' ένα παλαιοπωλείο και το αγοράζει για ν' αφοσιωθεί στην «κλίση» του προς το έγκλημα. Ωστόσο, τα υποψήφια θύματά του πεθαίνουν από άλλες αιτίες. Το ίδιο συμβαίνει και με την σύζυγό του Καρλότα: ενώ ο Αρτσιμπάλντο θέλει να τη σκοτώσει, για λόγους ζηλοτυπίας, τον προλαβαίνει άλλος. Αργότερα, εντυπωσιασμένος από την ομορφιά της Λαβίνια, μιας ξεναγού, ο Αρτσιμπάλντο θέλει να την κάψει στην πυρά ως νέα Ζαν ντ' Αρκ...
 
Μια σταθερή παράμετρος που διαπερνά σαν κόκκινη γραμμή -αλλού αχνή κι αλλού πιο έντονη- το μπουνιουελικό έργο, είναι η ταύτιση της ερωτικής πράξης με την επιθυμία του θανάτου. Λέει ο ίδιος ο Μπουνιουέλ: «Πάντα έβρισκα στον ερωτισμό κάποια συγγένεια με το θάνατο - μια σχέση μυστική, αλλά σταθερή». Αυτή τη σχέση βιώνει ως κυρίαρχο και ανομολόγητο πάθος ο ήρωας της ταινίας. Για τον Αρτσιμπάλντο, η ερωτική επιθυμία μετουσιώνεται σε δολοφονική πράξη, ως το μόνο μέσο απόλυτης κατάκτησης της γυναικείας ύπαρξης. Η ερωτική απόλαυση γι’ αυτόν, «περνά» μέσα από το έγκλημα. Η ταινία είναι μια μαύρη κωμωδία και αφορά σε μια σειρά εγκλήματα που δεν έγιναν ποτέ, τουλάχιστον από τον ίδιο τον Αρτσιμπάλντο. Οι φόνοι που διακαώς επιθυμεί να διαπράξει, τελούνται μεν, αλλά πάντα από κάποιον άλλο. Ο Μπουνιουέλ, χρησιμοποιώντας έξοχα την ανατρεπτική δύναμη του παραδόξου και την καυστικότητα της φάρσας, στερεί από τον ήρωά του την ερωτική απόλαυση της πράξης του φόνου, αλλά ταυτόχρονα του χαρίζει μια σειρά από φαντασιώσεις (όπου πλησιάζει πολύ πιο κοντά στο έγκλημα απ’ ότι στην πραγματικότητα), κάτι σαν γενική δοκιμή μιας παράστασης που συνεχώς ματαιώνεται. Δεν είναι τυχαίο που ο αυθεντικός τίτλος της ταινίας είναι Πρόβα εγκλήματος και την λέξη «πρόβα» πρέπει να την εκλάβουμε με την θεατρική της έννοια.
(Απόσπασμα κριτικής του Θωμά Λιναρά)

Σκηνοθεσία: Λουίς Μπουνιουέλ
Σενάριο: Luis Buñuel, Eduardo Ugarte, Rodolfo Usigli (μυθιστόρημα)
Με τους: Ernesto Alonso, Miroslava, Rita Macedo
Χώρα Παραγωγής: Μεξικό
Έτος Παραγωγής: 1955
Διάρκεια: 89'

(δ.τ.)