(Η ορχήστρα της ανακύκλωσης - Μια συμφωνία του ανθρώπινου πνεύματος)
των Brad Allgood & Graham Townsley
Ο τίτλος του ντοκιμαντέρ των Allgood και Townsley είναι αρκετά εύγλωττος: «Η ορχήστρα της ανακύκλωσης-Μια συμφωνία του ανθρώπινου πνεύματος». Η ταινία παρακολουθεί την πορεία μιας νεανικής και εξαιρετικά πρωτότυπης ορχήστρας, που τα τελευταία χρόνια έχει γίνει αρκετά γνωστή από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Σε μια από τις πιο υποβαθμισμένες περιοχές της λατινικής Αμερικής, στην παραγκούπολη της χωματερής Cateura, έξω από την πρωτεύουσα της Παραγουάης, μια ομάδα νεαρών παιδιών-κυρίως κοριτσιών – συγκεντρώνονται γύρω από έναν χαρισματικό μέντορα-μαέστρο και δημιουργούν μια ορχήστρα που χρησιμοποιεί όργανα κατασκευασμένα εξ ολοκλήρου από σκουπίδια.
Κεντρικό πρόσωπο, εμπνευστής και δημιουργός της ορχήστρας, ο Favio Chavez, είναι αυτός που έχει τον κυρίαρχο λόγο και στην ταινία. Εργαζόμενος ως μηχανικός περιβάλλοντος για αρκετά χρόνια στην περιοχή γνώριζε τα προβλήματα των οικογενειών και τις ανάγκες των νεότερων μελών τους. Και παρόλο που το πρόγραμμα ανακύκλωσης για το οποίο είχε σταλεί δεν προχώρησε, ξεκίνησε κάτι διαφορετικό αλλά και κοντά στα ενδιαφέροντά του. Η μουσική του παιδεία και η κοινωνική του ευαισθητοποίηση τον παρακίνησαν να δημιουργήσει ένα κοινωνικό ωδείο, στο οποίο οι μαθητές θα έπαιρναν από τον ίδιο δωρεάν μαθήματα μουσικής. Δεδομένης της έλλειψης μουσικών οργάνων και της ολοένα και αυξανόμενης δύναμης των μαθητών , άρχισαν δοκιμαστικά να κατασκευάζονται όργανα με υλικά από τη χωματερή. Ένας σιδερένιος τενεκές από λάδι, κλειδιά, τακούνια, ξύλινες κουτάλες, δοχεία για μπογιές, ακτινογραφίες γίνονται οι πρώτες ύλες για την κατασκευή βιολιών, τυμπάνων, πνευστών. Ένας πρώην ρακοσυλλέκτης, ο Nikolas Gomez , ο επονομαζόμενος Cola, γίνεται τώρα κατασκευαστής οργάνων και αποτελεί το δεύτερο σημαντικό πρόσωπο της ιστορίας. Η ταινία τον παρακολουθεί προσεκτικά κατά την ώρα εργασίας, σε όλα τα στάδια: στη διορατικότητα της αναζήτησης, στη μελετημένη και προσεκτική κατασκευή, στην τελική χαρά της δημιουργίας. Πάντα υπό την επίβλεψη του Favio Chavez.
Οι πραγματικοί πρωταγωνιστές όμως της ταινίας είναι τα νεαρά μέλη της ορχήστρας. Έξι κορίτσια 11 με 12 χρονών αποτελούν τον πυρήνα της και είναι αυτά που παρακολουθεί από κοντά και το ντοκιμαντέρ. Η κάμερα καταγράφει τις προσωπικές τους ιστορίες, τις κινηματογραφεί μεμονωμένα ή και ομαδικά, αποτυπώνει τα όνειρα και τις αγωνίες τους. Η καθεμία έχει τη δική της ξεχωριστή προσωπικότητα, το δικό της χαρακτήρα, κάποιες όμως κουβαλούν και μια πιο τραγική ιστορία. Τα κορίτσια μιλούν τα ίδια μπροστά στο φακό, ενώ η κάμερα πλησιάζει τα πρόσωπα σκιαγραφώντας κάτι και από τον εσωτερικό τους κόσμο. Παράλληλα προβάλλει και το οικογενειακό τους περιβάλλον. Μικρή ανθρωπολογική μελέτη για μια κοινωνία που ξαναγεννιέται μέσα από ένα δημιουργικό project. Οι πρώτες αμήχανες αρχικά συναυλίες, οι απρόσμενες συνεργασίες και η διεθνής αναγνώριση που τις ακολουθεί έρχονται απλά ως επιβράβευση αλλά και ως μοναδική διαφυγή από τη φτώχεια και την εξαθλίωση. Ακόμα κι όταν μια φυσική καταστροφή πλήττει το χώρο τους η ομάδα βρίσκει γρήγορα τη δύναμη να ξαναστηθεί στα πόδια της. Η μουσική ως κινητήρια δύναμη αποδεικνύεται ακαταμάχητη.
Το ρεπερτόριο της ορχήστρας της ανακύκλωσης δε γνωρίζει όρια, από σουίτες του Μπαχ ως και ηλεκτρονικά κομμάτια της metal σκηνής. Όταν όμως στην τελική σκηνή οι νεαροί μουσικοί της θα ερμηνεύσουν την 5η συμφωνία του Μπετόβεν, το πάθος και η δεξιοτεχνία τους δε θα αφήσουν κανέναν ασυγκίνητο.
της Καλλιόπης Πουτούρογλου [ Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.]
