(Shijie)
του Jia Zhang-Ke

Οι περιπέτειες μιας ομάδας νέων που αναζητούν τους δρόμους τους στην ζωή, μέσα σ’ ένα συνεχώς και ραγδαία μεταβαλλόμενο περιβάλλον.
Η Tao, μια νεαρή χορεύτρια, εργάζεται στο θεματικό πάρκο Κόσμος: είναι μια τεράστια έκταση, 16 χιλιόμετρα από το Πεκίνο στην οποία αναπαρίστανται οι 106 πιο διάσημες τοποθεσίες 14 χωρών: Το Μανχάταν (με ακέραιους τους δίδυμους πύργους), ο Παρθενώνας, η Πλατεία του San Marco στην Βενετία, ο πύργος της Πίζας, ο πύργος του Αίφελ, το Ταζ Μαχάλ, οι Πυραμίδες και η Σφίγγα στην Αίγυπτο. Η Tao συνδέεται συναισθηματικά με τον Taisheng, έναν φύλακα του πάρκου. Η σχέση τους μοιάζει να βρίσκεται σ’ ένα τέλμα, όταν ο Taisheng γνωρίζει την Qun, μιαν νεαρή σχεδιάστρια μόδας που ο άνδρας της βρίσκεται στην Γαλλία. Καθώς περνά ο καιρός ο Taisheng και η Tao βλέπουν τον περίγυρό τους να αλλάζει: η Youyou μια συνάδελφος της Tao προάγεται σε διευθύντρια του μπαλέτου, ένας παιδικός φίλος του Taisheng τραυματίζεται θανάσιμα κατά την διάρκεια της εργασίας του και η Wei με τον Niu, κοινοί τους φίλοι, αποφασίζουν να παντρευτούν. Η Tao και ο Taisheng θα βρεθούν αντιμέτωποι, όταν η Qun ετοιμάζεται να μεταναστεύσει στη Γαλλία: το αποχαιρετιστήριο SMS της στον Taisheng θα πυροδοτήσει απρόβλεπτες και μοιραίες εξελίξεις.
Οι ήρωες σ’ αυτή την ταινία του Jia Zhang-ke έρχονται από την επαρχία στην μεγάλη πόλη αναζητώντας την τύχη τους. Το πάρκο Κόσμος δεν είναι παρά ένα περίκλειστο και προστατευμένο σύμπαν, ένας εικονικός κόσμος, ένας τόπος ονείρων. Κατά μια έννοια αυτά τα πρόσωπα ζουν μέσα στα όνειρα τους. Όμως ο αληθινός κόσμος βρίσκεται έξω, στους χιλιάδες εσωτερικούς μετανάστες που κατά κύματα καταφθάνουν από την επαρχία αναζητώντας μια κακοπληρωμένη και όπως αποδεικνύεται επικίνδυνη δουλειά. Η πορεία της αφήγησης παρακολουθεί τόσο τις συχνά μεταβαλλόμενες ισορροπίες του ζευγαριού όσο και τις ανεπαίσθητες αλλαγές που συμβαίνουν στο φόντο, στο διάστημα των 6 μηνών που διαρκεί η αφήγηση. Ο Taisheng και η Tao κατά κάποιο τρόπο εσωτερικεύουν όλες τις περιρρέουσες εντάσεις και ανισορροπίες του κοινωνικού σώματος. Αδυνατούν να υπερβούν τα εμπόδια και εντέλει συντρίβονται. Το σύμπαν της ταινίας αρχικά λαμπερό, πολύχρωμο και εικονικό (εξαιρετικά τα animation που εικονοποιούν τα SMS) αποδεικνύεται στο τέλος μουντό και γκρίζο, όπως ένα βιομηχανικό τοπίο.
Ο Jia Zhang-Ke θεωρείται όχι άδικα ο σημαντικότερος νέος σκηνοθέτης της σύγχρονης Κίνας.
Δ.Μ.