(On the Pulse)
της Alix Delaporte
(κριτική: Δημήτρης Μπάμπας)
b_505X0_505X0_16777215_00_images_2324_vivants.jpg

Μία νεαρή, η Gabrielle αναζητά δουλειά σαν μαθητευόμενη σε μία εταιρεία παραγωγής ειδησεογραφικών ρεπορτάζ. Τα καθήκοντα της; να βοηθάει τους ρεπόρτερ και τους εικονολήπτες στη διάρκεια της δουλειάς τους. Η θεματολογία των ρεπορτάζ τόσο τυπική της εποχής και τόσο πολυποίκιλη: ο πόλεμος (στην Αφρική), η κινέζικη μαφία στο Παρίσι, η κατάσταση στα νοσοκομεία, οι «καταδρομικές» επιχειρήσεις των εξτρεμιστικών ομάδων vegan, η εβδομάδα μόδας του Παρισιού. Το τηλεοπτικό show τοποθετείται μέσα σε μία τηλεοπτική αγορά και υπακούει στους κανόνες της και τους συμβιβασμούς που αυτή επιβάλλει. Παράλληλα, στο περιθώριο της εργασίας, μία συναισθηματική σχέση φαίνεται να αναπτύσσεται ανάμεσα στη νεαρή μαθητευόμενη (στο ρόλο η Alice Isaaz) και έναν από τους δημοσιογράφους- ρεπόρτερ, τον βετεράνο Vincent (στο ρόλο ο Roschdy Zem).
Ακολουθώντας τους κανόνες της κλασικής αφήγησης και την τυπολογία μιας δραματικής πλοκής επίσης κλασικής, η σκηνοθεσία δημιουργεί το πορτρέτο ενός επαγγέλματος, του δημοσιογράφου που ασκεί το ερευνητικό τηλεοπτικό ρεπορτάζ. Ένα επάγγελμα, ειρήσθω εν παρόδω, που τείνει να εξαφανιστεί από τις τηλεοπτικές οθόνες, μεταφερόμενο στις διαδικτυακές πλατφόρμες .
Η αφηγηματική γραμμή παρακολουθεί την άνοδο της νεαρής ηρωίδας μέσα σ’ αυτό το σκληρό και δύσκολο εργασιακό περιβάλλον, και όχι μόνο: Οι σχέσεις στο εσωτερικό της ομάδας, οι ισορροπίες, οι συγκρούσεις. Η σκηνοθέτις εγκολπώνεται το βλέμμα της νεαρής πάνω στην ομάδα των ρεπόρτερ (τους υποδύονται μεταξύ άλλων και οι  Pascale Arbillot, Jean-Charles Clichet, Vincent Elbaz). Εστιάζει στις εντάσεις της εργασίας, τις αγωνίες, τις ισορροπίες, τα ηθικά διλήμματα
Η σκηνοθεσία αντιμετωπίζει αυτούς τους χαρακτήρες ως μαχητές πολεμιστές σε μία μάχη, και γι’ αυτό υπάρχει λοιπόν μία διαδικασία ηρωοποίησης τους. Ό,τι βλέπουμε είναι ένας κόσμος σκληρότητας, βιαιότητας, θανάτου, ένα πραγματικό πεδίο μάχης. Είναι η αδρεναλίνη του επαγγέλματος ό,τι ενδυναμώνει τους ήρωες.
Ωστόσο, το τέλος είναι ελάχιστα προβλέψιμο σ’ αυτήν την τόσο τυπική στις παραμέτρους της ταινία: Μία καμηλοπάρδαλη που απελευθερώθηκε από το ζωολογικό κήπο και κυκλοφορεί μέσα στους δρόμους και τα πάρκα του Παρισιού. Αυτό συνιστά μια αληθινή είδηση, καθόλου προβλέψιμη και αναμενόμενη. Ωστόσο, αυτή η εικόνα συνιστά και τη δραματική κορύφωση της ταινίας: ένα μαγευτικό πλάνο του άγριου ζώου μέσα στο αστικό τοπίο.

Φεστιβάλ Βενετίας 2023 / Εκτός συναγωνισμού