(H πτώση της αμερικανικής αυτοκρατορίας)
του Denys Arcand
b_505X0_505X0_16777215_00_images_2021_the-fall-of-the-american-empire.jpg

Ο Πιερ-Πολ, ένας διανοούμενος με διδακτορικό στη φιλοσοφία, αναγκάζεται να εργαστεί ως κούριερ για να τα βγάλει πέρα.
Μία μέρα, εν ώρα εργασίας, γίνεται αυτόπτης μάρτυρας μίας ένοπλης ληστείας που πάει στραβά: δύο νεκροί και τσάντες γεμάτες εκατομμύρια βρίσκονται πεταμένες κάτω.

Οι δηλώσεις του σκηνοθέτη

Είμαστε όλοι υπόδουλοι της αμερικανικής αυτοκρατορίας. Η ηθική παρακμή της αυτοκρατορίας άρχισε να μας επηρεάζει δραστικά. Η παντοδυναμία του χρήματος είναι μόνο ένα από τα συμπτώματα. Θα βρεθούν αρκετά ισχυρά αντιβιοτικά για να αντιμετωπιστεί αυτή η γάγγραινα;
(...)  Μερικά χρόνια πριν, δύο μαύροι άντρες πήγαν στην αγορά του Μόντρεαλ. Διπλοπάρκαραν το αυτοκίνητο τους και άφησαν τα φλας αναμμένα. Μπήκαν σε μία μπουτίκ και σκότωσαν δύο ανθρώπους. Το πεζοδρόμιο ήταν γεμάτο ανθρώπους, παρ’ όλα αυτά σκότωσαν δύο θύματα και έφυγαν με το αυτοκίνητο. Αυτή η ενέργεια ήταν τόσο βίαιη και αναίσχυντη, κυρίως επειδή δεν προσπάθησαν να κρύψουν αυτό που έκαναν. Μου έκανε φοβερή εντύπωση αυτή η ιστορία. Ήξερα τον ερευνητή που είχε αναλάβει την υπόθεση, οπότε του μίλησα. Επρόκειτο για τη διαφορά λογαριασμών ανάμεσα σε δύο συμμορίες στο Μόντρεαλ.
(...)  Όταν γράφω, προσπαθώ να μην σκέφτομαι ότι θα σκηνοθετήσω κιόλας. Μέσα στα χρόνια έχω ανακαλύψει ότι αν δεν σκέφτεσαι τη σκηνοθεσία όταν γράφεις, κάνεις τα πράγματα πιο εύκολα για σένα. Όταν τελειώσει το σενάριο, τότε ασχολούμαι με τα προβλήματα της σκηνοθεσίας. Αλλά μ’ αρέσουν και οι δύο δουλειές εξίσου.
Βέβαια, η δουλειά του σεναριογράφου είναι μοναχική. Ένα σενάριο μου παίρνει συνήθως ενάμιση χρόνο για να το γράψω. Σε εκείνο το σημείο, θέλω να γνωρίσω ανθρώπους και έχει πλάκα να δουλεύω με ηθοποιούς και συνεργείο… Μόλις τελειώσει η ταινία, όμως, δεν γυρίζω άλλη ταινία αμέσως. Κουράζομαι με τους ανθρώπους και θέλω να είμαι πάλι μόνος μου. Οπότε και οι δύο δουλειές μου ταιριάζουν!
(...) Μερικοί σπουδαίοι σκηνοθέτες πιστεύουν στις πρόβες, αλλά δεν βλέπω τον λόγο να γίνονται σε όλες τις ταινίες. Για μένα, οι πρόβες είναι καλές στο θέατρο, όπου κάποιος πρέπει να παίζει το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά, οπότε μπορούν να τελειοποιήσει κάθε λεπτομέρεια. Αλλά σε μία ταινία, κυνηγάς μία λήψη. Οπότε πρέπει να είναι καλή, αλλά μόνο για μία φορά. Μόλις η κάμερα αιχμαλωτίσει κάτι, το έχεις για πάντα. Αναζητάμε αυτή τη μοναδική τέλεια λήψη και τραβάμε μέχρι να την έχουμε.
(...) Η ταινία επικεντρώνεται στη σύγχρονη πολιτική συνθήκη στην Αμερική. Κάποτε, οι άνθρωποι ήταν ιδεαλιστές και νόμιζαν ότι μπορούν να αλλάξουν την κοινωνία. Τώρα, τα ιδανικά έχουν εξαφανιστεί και ο κόσμος έχει απογοητευτεί από την πολιτική. Οι νέοι δεν ασχολούνται με την πολιτική. Είναι κολλημένοι στις οθόνες τους. Είναι ένας διαφορετικός κόσμος.
Δεν έχει να κάνει ακριβώς με τον Donald Trump. Αλλά, κάθε μέρα, οι ειδήσεις που διαβάζουμε δείχνουν μία πτώση. Οι ΗΠΑ πάνε κατά διαόλου, όπως βλέπω τα πράγματα. Έχουν μπλέξει άσχημα» συνεχίζει ο δημιουργός. Για όσους πιστεύουν ότι ο τίτλος της ταινίας μπορεί να είναι ένα κάλεσμα να φύγει ο Trump  από την εξουσία να προσέχουμε τι ευχόμαστε. Στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, μετά τον Καλιγούλα ήρθε ο Νέρωνας, οπότε μην ελπίζετε για κάτι καλύτερο. Αν αποκαθηλωθεί ο Trump, τη θέση του θα πάρει ο αντιπρόεδρος Mike Pence, κάτι ακόμα χειρότερο.
(...) Αν υπάρχει κάτι γνήσια αστείο, που ταιριάζει με την κατάσταση, το προσθέτω στην ιστορία. Δεν το βάζω στα πόδια απέναντι στην κωμωδία, γιατί μου αρέσει πολύ. Αλλά το πιο σημαντικό στοιχείο είναι η ιστορία και οι χαρακτήρες… οπότε η κωμωδία αναδύεται φυσικά από κάθε κατάσταση, όταν είναι αναγκαίο.
(...) Οι τρεις πρώτες μου ταινίες ήταν αστυνομικές, με όπλα και ληστές, οπότε πήγα πίσω στις ρίζες μου. Έχει πλάκα να παίζεις με όπλα και πυροβολισμούς. Το φιλμ νουάρ είναι ένα κλασικό είδος σινεμά και έχει πάντα πλάκα να επιστρέφεις σε αυτό, να κάνεις ανθρωποκυνηγητά. Καμιά φορά δεν ξέρω κι εγώ πώς κύλησα σε αυτές τις φιλοσοφικές ταινίες. Αλλά έκανα αυτό που έκανα πιο νέος και ήταν απολαυστικό. Δεν είναι και τόσο δύσκολο και έχει πολλή πλάκα.
Ήθελα να επιστρέψω σε αυτό το είδος. Είναι καλό να έχεις κλέφτες και αστυνόμους σε μία ταινία, γιατί πάντα τραβάνε το ενδιαφέρον του κοινού. Πρέπει να ακολουθείς τη διαδρομή του χρήματος. Επίσης, ήθελα να δω μια ταινία όπου ο ληστής είναι ένας αδιαμφισβήτητα καλός τύπος. Ήθελα να νικήσει στο τέλος.

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)