(Ιστορία Γάμου)
του Noah Baumbach
b_505X0_505X0_16777215_00_images_1920_marriage-story.jpg

Στην εισαγωγική σκηνή του Marriage Story ένα ζευγάρι σε voice over περιγράφει εναλλάξ τι αγαπάει ο ένας στον άλλον, ενώ η κάμερα στο χέρι καταγράφει σκηνές της καθημερινότητάς τους. Ο άντρας μεταξύ άλλων κλαίει στις ταινίες και είναι στοργικός πατέρας. Η γυναίκα ξέρει να ακούει και λατρεύει να παίζει με τον οχτάχρονο γιο τους. Και οι δυο παθιάζονται με τα επιτραπέζια, αλλά σε κανέναν δεν αρέσει να χάνει. Παράλληλες εκτός κάδρου αφηγήσεις, επιστολές που εξαπατούν ως προς τις προθέσεις του αποστολέα τους, αλλά και προοικονομούν κατά κάποιο τρόπο τα όσα έπονται. Ομολογίες αγάπης που δε θα φτάσουν ποτέ στον πραγματικό αποδέκτη, αλλά σε έναν ψυχαναλυτή που συμβουλεύει το ζευγάρι στο πρώτο στάδιο της επικείμενης διάζευξής του.
 Ο Charlie, αυτοδημιούργητος σκηνοθέτης στην εναλλακτική θεατρική σκηνή της Νέας Υόρκης (Adam Driver) και η πιο εξωστρεφής Nicole, γεννημένη στο Λος Άντζελες, που εγκατέλειψε μια αμφίβολη καριέρα στο Χόλιγουντ για να ακολουθήσει τον ευφυή άντρα της και να γίνει πρωταγωνίστρια και μούσα του (Scarlette Johansson) βρίσκονται στα πρόθυρα του χωρισμού. Έχοντας διανύσει μια δεκαετή πορεία  έγγαμης συμβίωσης και έχοντας αποκτήσει έναν γιο, το ζευγάρι προς μεγάλη έπληξη του καλλιτεχνικού τους κύκλου μπαίνει στη διαδικασία ενός αρχικά συναινετικού διαζυγίου, ύστερα από απόφαση της Nicole. Εκείνη θεωρεί ότι καταπιέστηκε για να αφοσιωθεί στο εγωκεντρικό όραμα του συντρόφου της, ενώ εκείνος διαμαρτύρεται ότι εκείνη έπαψε να τον αγαπά πρώτη. Όταν η Nicole με αφορμή τα γυρίσματα ενός δοκιμαστικού μετακομίζει στο πατρικό της στο Λος Άντζελες παίρνοντας μαζί της και το παιδί, οι βαθύτερες αιτίες της κρίσης βγαίνουν στην επιφάνεια, ενώ παράλληλα η εμπλοκή των μεγαλοδικηγόρων οξύνει τα προβλήματα και διαταράσσει τις εύθραυστες ισορροπίες. Ό,τι φαινόταν να διαγράφεται σαν μία φιλικών τόνων μεταβατική περίοδος εξελίσσεται ραγδαία σε ένα τυπικό διαζύγιο κατ' αντιδικία, μια οδυνηρή ψυχικά και οικονομικά διαδικασία.     
Γλυκόπικρο πορτρέτο ενός γάμου που διαλύεται αλλά και ενός ζευγαριού στη δικαστική δίνη ενός  διαζυγίου, το Marriage Story του αμερικανού σκηνοθέτη Noah Baumbach, αν και στηρίζεται στο προσφιλές και κοινότοπο θέμα των δυσλειτουργικών οικογενειακών σχέσεων, συνιστά σίγουρα την πιο ώριμη κινηματογραφική του δημιουργία. Δράση και λόγος(κυρίως ο δεύτερος) , χειρονομίες και σκέψεις, αίτια και συναισθήματα αναμειγνύονται και συνυπάρχουν σε ένα άρτια ισορροπημένο αφηγηματικό οικοδόμημα, που κινείται ανάμεσα στο οικογενειακό δράμα και την πολυεπίπεδη κωμωδία, αλλά και σε δύο αρχετυπικές πόλεις που κινηματογραφούνται ανάλογα και διεκδικούν το ίδιο  ανταγωνιστικά τους κεντρικούς ήρωες. Κι ενώ εδώ ενυπάρχει ακέραιος ο απόηχος της πρότερης φιλμογραφίας του σκηνοθέτη, μακρυά ωστόσο από το γουντιαλλενικό ύφος που αρχικά τον επηρέαζε,  -οι περίπλοκες συναισθηματικές σχέσεις και τα έντονα αυτοβιογραφικά στοιχεία, ο ρομαντισμός και η ρεαλιστική απεικόνιση καθημερινών καταστάσεων, η αίσθηση οικειότητας προς τους χαρακτήρες και η απουσία κριτικής τους, η παρατήρηση και το ευφυές συχνά σκωπτικό χιούμορ-, η Ιστορία Γάμου του αναδεικνύεται σε  μπεργμανική ανατομία μιας συζυγικής σχέσης, (με τα κοντινά πλάνα και τις συνθέσεις κάδρων βγαλμένες από την Persona), που ξεδιπλώνεται με  ακρίβεια και δραματουργική ένταση αυξομειώνοντας τα σημεία φόρτισης και αποφόρτισης,  χάρη και στις εξαιρετικές ερμηνείες των πρωταγωνιστών της. Ο Baumbach θολώνει διαρκώς  το φαινομενικά ξεκάθαρο συναισθηματικό τοπίο, παίζοντας με τις πιθανότητες, τις αβεβαιότητες, τις ανασφάλειες και τους ανταγωνισμούς των ηρώων του, ανοίγοντας κατά διαστήματα μικρά παράθυρα ελπίδας, κλείνοντας απότομα πόρτες επικοινωνίας, ανεβάζοντας τους ρυθμούς με σκηνές screwball κωμωδίας, με δρομολόγια απόγνωσης και με οδυνηρές βιτριολικές εξομολογήσεις που αγγίζουν το χείλος της αβύσσου. Χαλαρώνοντας ωστόσο ενίοτε την ένταση με μουσικά ιντερμέδια, με τη μουσική να παίζει άλλοτε υποστηρικτικό και άλλοτε πρωταγωνιστικό ρόλο. Η αμηχανία που ακολουθεί ωστόσο τους ήρωες (αλλά και το θεατή), αυτή η “τρέλα” από την οποία ξεχειλίζει η ταινία, φαντάζει απόλυτα εναρμονισμένη με τις συνθήκες και τους μηχανισμούς που διαβρώνουν ύπουλα τα ανυποψίαστα υποκείμενα της δράσης. Αυτή τη διαδικασία διάβρωσης παρακολουθεί η ταινία, την ύπουλη μεταμόρφωση μιας πάλαι ποτέ όμορφης ιστορίας αγάπης.

της Καλλιόπης Πουτούρογλου  [Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.]