του Ruben Fleischer
(οι δηλώσεις των συντελεστών)

Josh Brolin, ηθοποιός
Ο χαρακτήρας που υποδύομαι [σ.τ.ε. Αστυνόμος Τζον Ο’Μάρα] έχει μόλις επιστρέψει από τον Β’ Παγκόσμιο, όπου πολέμησε προκειμένου να εξασφαλίσει ότι και η χώρα του και πολλές άλλες χώρες θα διατηρούσαν την ανεξαρτησία τους. Πρόκειται για έναν ήρωα. Όταν όμως, επιστρέφει στο Λος Άντζελες και αντιλαμβάνεται ότι ο Μίκι Κόεν έχει καταστρέψει την όποια αξιοπρέπεια και τιμή είχε η πόλη, αποφασίζει να πει το «ναι», όταν ο Αρχηγός ζητά τη βοήθειά του. Και ακριβώς επειδή η αποστολή είναι μυστική, δεν χρειάζεται να ανησυχεί για τη νομιμότητα των πράξεών του. Δεν σκέφτεται πως αν κάνει κάτι παράνομο, θα έχει κυρώσεις. Όλοι οι αστυνομικοί της μονάδας συμπεριφέρονται εξίσου χάλια με τους κακοποιούς, γιατί μόνο έτσι θα καταφέρουν να τους προσεγγίσουν και να τους πιάσουν.
(...)  Στην ταινία δεν θα δούμε τη ρομαντική εικόνα που έχουμε σχηματίσει για το ’40. Η ταινία είναι πιο ρεαλιστική, πιο ωμή και έχει πάρα πολύ δράση και γι αυτό το λόγο νομίζω ότι την απόλαυσα όχι μόνο ως ηθοποιός, αλλά και ως θεατής.

Ryan Gosling, ηθοποιός
Οι ήρωες αναγκάστηκαν να μπουν σε μια κατάσταση, γιατί πολύ απλά όλοι γύρω τους –στην καλύτερη - επιδείκνυαν ανοχή σε όσα συνέβαιναν. Ήταν δύσκολο να μείνεις από τη σωστή πλευρά του νόμου. Κάποιοι από αυτούς λοιπόν, αποφάσισαν ότι δεν πρόκειται να μείνουν άπραγοι παρακολουθώντας την πόλη τους να πέφτει στα χέρια της μαφίας και να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Κάποιοι από αυτούς το έκαναν επειδή δεν άντεχαν να βλέπουν την αδικία, ενώ άλλοι – όπως ο χαρακτήρας που ενσαρκώνω εγώ – το έκαναν γιατί πήραν το θέμα πιο προσωπικά.

Ruben Fleischer, σκηνοθέτης/παραγωγός
Πρόκειται για μία ταινία δράσης. Θέλαμε να είναι διασκεδαστική και να έχει σύγχρονο στυλ για να αρέσει στο κοινό.
(...) Ήταν πραγματικά συναρπαστική εποχή, που τη χαρακτήριζε η κομψότητα του art-deco. Η πόλη τότε, δεδομένου ότι μόλις είχε τελειώσει ο πόλεμος, βρισκόταν σε μια διαδικασία αναγέννησης και εξάπλωσης. Υπήρχε ένας έκδηλος περιρρέων ενθουσιασμός για τη νίκη που είχε σημειωθεί, για την επιστροφή των στρατιωτών, για την ανάκαμψη της οικονομίας. Ανέκαθεν με συνάρπαζε αυτή η εποχή, συνεπώς όταν προέκυψε η ευκαιρία, την άρπαξα χωρίς δεύτερη σκέψη.

Dion Beebe, διευθυντής φωτογραφίας 
Όταν αρχίσαμε να συζητάμε την ταινία με τον Ρούμπεν, αμέσως σκεφτήκαμε το νουάρ. Όσο όμως, κι αν αγαπάμε και οι δύο αυτή την προσέγγιση, δεν θέλαμε να στυλιζάρουμε τόσο πολύ ένα πόνημα που ούτως ή άλλως θα ήταν αρκετά περίπλοκο. Θέλαμε να δώσουμε μια πιο σύγχρονη όψη, ανεξάρτητα από την εποχή στην οποία τοποθετείται η δράση. Ένας τρόπος για να συνδέσουμε τους δύο κόσμους ήταν η απόφαση να γυρίσουμε την ταινία σε ψηφιακό φορμάτ, αλλά να συνδυάσουμε τις κάμερες με αναμορφικούς φακούς. Αυτό σε συνδυασμό με μια πιο δυναμική κίνηση της κάμερας, μας οδήγησε σε μια πιο σύγχρονη αισθητική, διατηρώντας ταυτόχρονα το ύφος και το στυλ της εποχής και του genre (κινηματογραφικού είδους).

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)