του Wes Anderson
(μια συζήτηση για την ταινία και όχι μόνο)

Wes Anderson: Bill, τι σ' έκανε να ανακατευτείς με το Rushmore;
Bill Murray: Πήρα το σενάριο. Έγραφε ότι οι σεναριογράφοι είχαν κάνει το Bottle Rocket (σ.τ.μ. η προηγούμενη ταινία του Wes Anderson). Αυτό δεν σήμαινε τίποτε για μένα, γιατί δεν ήξερα καθόλου το Bottle Rocket. Κάποιοι είχαν προσπαθήσει να μου δώσουν μια βιντεοκασέτα από την ταινία.
Wes Anderson: Να σε διακόψω και να σου πω ότι σου είχα στείλει τέσσερις βιντεοκασέτες από το Bottle Rocket.
Bill Murray: Ναι. Τις έχω ακόμα στο σπίτι - οι βιντεοκασέτες είναι όπως τα διαφημιστικά φυλλάδια που παίρνει ο κόσμος στο σπίτι. Ακόμα δεν τις έχω δει.
Wes Anderson: Νομίζω ότι αυτό είναι καλό γιατί, όπως είπες αυτό, που είχε επίδραση πάνω σου ήταν η "καθαρότητα" του Rushmore. Ίσως το γεγονός ότι δεν είδες το Bottle Rocket σε βοήθησε να μείνεις καθαρός.
Bill Murray: Αρπάζομαι από οτιδήποτε με βοηθά να μείνω "καθαρός". [ο WA γελά]. Όταν διάβασα το σενάριο του κατάλαβα ότι ήταν τόσο συγκεκριμένο, που οποιοιδήποτε το έγραψαν ήξεραν τι ακριβώς θα γύριζαν. Δεν έχω πρόβλημα με τύπους που κάνουν μια ταινία που δεν βγάζει τα λεφτά της, αρκεί αυτοί να έχουν κάνει την ταινία που θα ήθελαν. Αυτό είναι και το πιο δύσκολο. Λοιπόν γιατί μου ζήτησες να παίξω στην ταινία;
Wes Anderson: Λοιπόν θέλαμε να συμμετέχεις στη προηγούμενη ταινία που είχαμε κάνει -αυτή που δεν είδες- [ο BM γελά] αλλά εκείνη την εποχή μέναμε σ' ένα τροχόσπιτο ή κάτι τέτοιο και έτσι τα παρατήσαμε. Ήμασταν πάντα φανατικοί θαυμαστές σου. Π.χ. ήμουν θαυμαστής των Ghostbusters.
Bill Murray: Είχες καμία από τις μπλούζες τους;
Wes Anderson: Πρέπει να είχα πάρει την μπλούζα.
Bill Murray: Και μάλλον θα σου κάνει ακόμα το μέγεθος.
Wes Anderson: Μάλλον. Τέλος πάντων όταν γράφαμε το σενάριο του Rushmore, ήσουν ο ηθοποιός που είχαμε στο μυαλό για τον ρόλο του Mr. Blume. Δεν σε γνωρίζαμε, απλώς σε χρησιμοποιήσαμε ως μοντέλο για τον ρόλο που πιστεύαμε ότι θα σου πήγαινε .
Bill Murray: Εντάξει.
Wes Anderson: Ενα από τα πράγματα που μας ενδιέφερε περισσότερο -εμένα και τον Owen (σ.τ.μ. Wilson συν-σεναριογράφος της ταινίας)- ήταν ο τρόπος που ο Blume γίνεται φίλος με τον μικρό, τον Max. Είναι μόνο δεκαπέντε χρονών, αλλά αυτοί οι τύποι συμπεριφέρονται σαν να είναι ίσοι. Πως σου φάνηκε η σχέση τους;
Bill Murray: Είναι σαν ένα ποτήρι, το οποίο σε κάποιον φαίνεται μισογεμάτο και σε κάποιον άλλο μισοάδειο. Είναι και οι δύο στο ίδιο σημείο στην ζωή, μόνο που ο ένας ανεβαίνει και ο άλλος κατεβαίνει. Και αν κάποιος ο οποίος είναι σε κάθοδο μπορέσει μ' ένα τρόπο να κρατηθεί απ' αυτόν που ανεβαίνει, τότε μπορεί να καθυστερήσει την κάθοδο του. Ξέρεις, στην πραγματική ζωή, συναντάς τον ίδιο άνθρωπο και καθώς κατεβαίνεις και όταν ανέβαινεις. Αυτό το βλέπεις στο Χόλιγουντ, αν και ποτέ δεν συναντούσα τόσο κόσμο όπως συναντώ σήμερα -έτσι μάλλον είμαι σε άνοδο. Από την άλλη πλευρά δεν ξέρω ίσως και να είμαι σε πτώση -μάλλον είμαι.
Wes Anderson: Οι φήμες λένε ότι είσαι σε άνοδο.
Bill Murray: Ίσως. Τέλος πάντων υπήρχε κάτι στον Blume όταν ήθελε να γίνει φίλος μ' ένα νεαρό, σαν τον Max . Είναι όπως ένας παλιός σταρ προσπαθεί να κρατηθεί απ' ένα νεαρό σταρ -μόνο που εγώ έκανα το λάθος και διάλεξα ένα τύπο ο οποίος δεν είχε ξαναπαίξει σε ταινία…ξέρεις τον Schwartzman (σ.τ.μ.ο 18χρονος Jason Schwartzman, που υποδύεται τον Max είναι ανηψιός του Francis Ford Coppola ).
Wes Anderson: Πως ήταν η σχέση σου με τον Jason όταν ξεκινήσατε να δουλεύετε στην ταινία;
Bill Murray: Όταν ήρθα στο Τέξας, ο Seymour Cassel [που παίζει τον πατέρα του Max] μιλούσε με τον Jason για πουτάνες. Σκέφθηκα "Ω! Ο τύπος είναι πραγματικά έτοιμος για να κάνει το άλμα"- χάρηκα που ασχολήθηκε μ' αυτά ο Seymour και δεν θα χρειαζόταν να το κάνω εγώ. Έτσι μετά ο Schwartzman και εγώ κάναμε πρόβες τα λόγια μας στο δωμάτιο σου και ήταν φοβερός, απλώς φοβερός. Και αμέσως έπεσα ψυχολογικά και πήγα κατευθείαν στο μπαρ [ο WA γελά]. Και ανακάλυψα ότι ο κόσμος που πίνει στα μπαρ του Τέξας πρέπει να το αποφεύγει, γιατί όλοι αρχίζουν και αντιδρούν -ακόμα και αν δεν είναι- σαν Τεξανοί. Είναι σαν να ντύνεσαι για να πας σε μια βραδιά καουμπόηδων σε μία ντίσκο της Νέας Υόρκης. -διαμάντια και μπλουτζίν. Παραλίγο θα μπλεκόμουνα σε καυγά γιατί ήμουν μπλαζέ.
Wes Anderson: Και ήδη δεν είχες διάθεση.
Bill Murray: Ναι, γιατί ήξερα ότι θα έπρεπε να δουλέψω μ' αυτόν τον άσχετο τύπο. Και όσο κάμαμε πρόβες, τόσο περισσότερο ύφος και διάθεση αποκτούσε. Και σκέφτηκα "Θεέ μου, έχω πρόβλημα ". Γι' αυτό ήμουν τρομοκρατημένος την πρώτη μέρα των γυρισμάτων. Και προσπάθησα να βοηθώ όσο το δυνατόν περισσότερο. Και προσπάθησα παράλληλα να παρακολουθώ και το τι συνέβαινε γύρω -για να μην έχει την αίσθηση ότι τον παρακολουθώ. Νομίζω ότι ήταν νευρικός την πρώτη βραδιά.
Wes Anderson: Ναι τον είχες φοβίσει Bill.
Bill Murray: Ναι.
Wes Anderson: Και μετά πήγαμε στο Quisies...
Bill Murray: Ναι και του είπα "Θέλω να σε βγάλω έξω για μπριζόλα-τηγανιτό κοτόπουλο". Αλλά δεν ήξερε τι είναι η μπριζόλα τηγανιτό κοτόπουλο. Και του είπα "Μικρέ, ξέρεις τι είναι οι πουτάνες, αλλά δεν ξέρεις τι είναι η μπριζόλα-τηγανιτό κοτόπουλο;" Αυτό τον χαλάρωσε και τον ανέβασε. Θα γινόταν ξέρεις, κάποιος. Θα γινόταν άνδρας εκείνο το βράδυ. Και φυσικά μετά απ' αυτό γινόταν όλο και καλύτερος στην ταινία. Μέχρι του σημείου που έχεις φθάσει σήμερα: δεν αντέχεται [ο WA γελά]. Είναι ένας αγενής σουπερστάρ και ο Θεός ας λυπηθεί τον μάνατζερ του ή τον επόμενο σκηνοθέτη με τον οποίο θα δουλέψει, γιατί είναι διαπιστωμένα τρελός και επικίνδυνος. Και θα διαβάσουμε για την πτώση του στο περιοδικό People και μετά για την επάνοδο του. Τα πράγματα θα γίνουν πολύ γρήγορα.
Wes Anderson: Πως είναι ο χαρακτήρας του Blume σε σχέση με τους άλλους χαρακτήρες που έχεις υποδυθεί πρόσφατα;
Bill Murray: Μ' αρέσουν οι περισσότεροι χαρακτήρες που έχω υποδυθεί -όμως έξυπνα σενάρια εξακολουθούν και υπάρχουν. Νομίζω ότι το Rushmore είναι η πρώτη ταινία που έχω κάνει πρόσφατα, όπου το σενάριο της είναι ολοκληρωμένο. Η ταινία Groundhog Day ήταν άλλη μια εξαίρεση όπου το σενάριο της ήταν καλογραμμένο. Στο Rushmore ήταν θαυμάσιο το γεγονός ότι μπορούσα να υπηρετήσω το σενάριο, χωρίς να αισθάνομαι ότι κυματίζουν σημαίες από πάνω, επειδή ήμουν το πρώτο όνομα και έπρεπε να βγω μπροστά. Μου άρεσε που υποδύθηκα τον Blume γιατί πιστεύω ότι η δουλειά του ηθοποιού είναι να υπηρετεί το σενάριο.

[Συζήτηση του Wes Anderson και του Bill Murray στο περιοδικό Interview, February 1999. Απόδοση Δημήτρης Μπάμπας]