του Kaan Müjdeci
sivas.jpg

«Το μοναδικό πρόβλημα που έχουμε σήμερα είναι ο κόσμος των ανδρών, γιατί αυτός είναι η αιτία όλων των κακών.»
(Kaan Müjdeci)

Σε παλιότερη συνέντευξή του ο νεαρός Τούρκος σκηνοθέτης Kaan Mujdeci είχε αναφέρει ότι όνειρό του ήταν πάντα να κάνει ντοκιμαντέρ για την άγρια φύση, με θέμα τα λιοντάρια. Η κινηματογραφική του ως τώρα πορεία, αν και διαφορετική, δεν απομακρύνεται πολύ από το παλιό του όνειρο. Το ντοκιμαντέρ του «Fathers and Sons»(2011) αναφερόταν στη σχέση οχτώ αγωνιστικών σκύλων με τα αφεντικά τους, ενώ η πρώτη του ταινία μυθοπλασίας, το Sivas, κινείται στην ίδια θεματική, τις κυνομαχίες. Μόνο που στο Sivas, πλάι στο ομώνυμο σκυλί, αληθινός πρωταγωνιστής είναι ένα μικρό αγόρι, πραγματικό αγρίμι, ο εντεκάχρονος Aslan.(Το όνομα στα τουρκικά σημαίνει λιοντάρι).
Ο Aslan ζει με τους γονείς του και τον ενήλικα αδελφό του σε ένα φτωχό αγροτικό χωριό της Ανατολίας, 200 χιλιόμετρα μακριά από την Άγκυρα. Ο μικρός, με το διαπεραστικό βλέμμα και το έντονο πνεύμα ανεξαρτησίας, ατίθασος και αθυρόστομος, έχει ένα και μοναδικό στόχο. Να κερδίσει την καρδιά της συμμαθήτριάς του, Ayse. Όταν σε μια σχολική γιορτή, για τη θεατρική παράσταση της Χιονάτης θα του δοθεί ο ρόλος ενός νάνου και όχι αυτός του πρίγκιπα, ο μόνος τρόπος να εκτοπίσει τον ερωτικό του αντίζηλο και να κερδίσει την πριγκίπισσα θα γίνει ο Sivas, το τεράστιο Κανγκάλ κυνηγόσκυλο, που ο μικρός καταφέρνει να περιμαζέψει μισοπεθαμένο, ύστερα από μια θηριώδη κυνομαχία, χάρη στο πείσμα και την ανυποχωρητικότητά του. Το σκυλί θα γίνει αρχικά για το αγόρι μέσο αυτοπροβολής στον περίγυρό του, σύμβολο δύναμης και εξουσίας. Σταδιακά η σχέση που θα αναπτυχθεί ανάμεσά τους- η οποία δεν έχει καμία σχέση με τη γνωστή κινηματογραφική  μυθολογία- και οι αγώνες που θα ακολουθήσουν, θα το μυήσουν με τον πιο βίαιο τρόπο σε έναν ενήλικο κόσμο, όπου η φυσική δύναμη αποτελεί πρωταρχική αξία.
Η ταινία χαρακτηρίζεται από μια χαλαρή αφήγηση και πειραματική διάθεση, ειδικά στο πρώτο της ημίωρο που θυμίζει περισσότερο ντοκιμαντέρ. Εδώ η χαμηλωμένη κάμερα παρατηρεί αργά τον περιβάλλοντα χώρο μέσα από το βλέμμα του μικροσκοπικού της ήρωα. Ένα χώρο τραχύ και εξαθλιωμένο. Σταδιακά αναπτύσσεται και η δράση , κυρίως μετά την είσοδο του Sivas στη ζωή του παιδιού. Αλλά και πάλι πρόκειται για μια μάλλον συμβατική πλοκή που κορυφώνεται μόνο στις σκηνές των αγώνων. Ειδικά η σκηνή που ο Sivas δοκιμάζεται για πρώτη φορά στη μέση ενός αχανούς στεπώδους τοπίου είναι η πιο δυναμική της ταινίας. Ωστόσο είναι στο τρίτο μέρος της, στη νυχτερινή διαδρομή προς την Άγκυρα, που η ταινία φαίνεται να ολοκληρώνει αυτό που αιωρούνταν στην ατμόσφαιρα από την αρχή. Τη μύηση του αγοριού σε έναν άγριο ανδροκρατούμενο κόσμο. Εκεί που, παρά τις όποιες ενστάσεις της, η παιδική αθωότητα χάνεται οριστικά.

της Καλλιόπης Πουτούρογλου [ Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.]