(Το απαγορευμένο ποδήλατο)
της Haifaa al Mansour
wadjda.jpg

Η εντεκάχρονη Wadjda ξεχωρίζει εύκολα από τα υπόλοιπα κορίτσια του σχολείου της, ενός γυμνασίου θηλέων στο Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας. Τα σταράκια που φοράει, η χαλαρή μαντήλα στο κεφάλι, η μουσική που ακούει, αλλά κυρίως η περιέργεια και το πείσμα της προδίδουν την επαναστατική της φύση. Αλλά και επισύρουν τις διαρκείς επιπλήξεις της διευθύντριας. Όντας στο μεταίχμιο παιδικής και εφηβικής ηλικίας η Wadjda αρχίζει να συνειδητοποιεί τους αυστηρούς κανόνες της κοινωνίας  μέσα στην οποία ζει, όταν επιχειρεί το αδιανόητο. Επιθυμεί να αποκτήσει ένα ποδήλατο, σαν κι αυτό του μικρού της γείτονα. Με τη μόνη διαφορά ότι αυτή είναι κορίτσι. Η επιθυμία της αυτή διατρέχει ως κεντρικός άξονας όλη την ταινία, ενώ τα έξυπνα αλλά δόλια μέσα που μετέρχεται για να το αποκτήσει λειτουργούν ως ο κινητήριος μοχλός της αφηγηματικής δράσης. Παράλληλα, η ταινία παρακολουθεί ένα δεύτερο πρόσωπο, αυτό της μητέρας, η οποία βιώνει με έναν πιο επώδυνο τρόπο τον αποκλεισμό και τους περιορισμούς που υφίστανται οι γυναίκες σε ένα από τα αυστηρότερα ισλαμικά συστήματα.
Η ταινία, αν και δεν είναι βαθιά πολιτική, συνιστά από μόνη της μια διπλά επαναστατική πράξη. Είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία γυρισμένη στη Σαουδική Αραβία και μάλιστα από γυναίκα σκηνοθέτιδα. Η Haifaa al Mansour εστιάζει σε μικρές καθημερινές σκηνές για να φωτίσει έναν κόσμο ερμητικά κλειστό, στον οποίο η παράδοση, η θρησκεία και οι νόμοι της τιμής καθορίζουν τις ζωές των γυναικών. Χρησιμοποιώντας μια συμβατική αλλά ευχάριστη κινηματογραφική γραφή, παρακολουθεί με διακριτικότητα και με χιούμορ την παιδική αφέλεια και την ανυπότακτη εμμονή της ηρωίδας της, για να μιλήσει για πολύ σοβαρά θέματα: για τα αδιέξοδα και την καταπίεση, την εναντίωση και τη συμμόρφωση, για τα όνειρα που γίνονται πραγματικότητα. Μέσα σε έναν καλά οχυρωμένο κόσμο, όπου τα τείχη υψώνονται από κάθε πλευρά και η παρουσία των γυναικών επιβάλλεται να περνάει απαρατήρητη, το γυαλιστερό πολύχρωμο ποδήλατο της Wadjda συνιστά πρόκληση αλλά και  ανατρεπτικό μέσο, το όχημα προς την έξοδο και την ελευθερία.

της Καλλιόπης Πουτούρογλου [ Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.]